পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৫৮

চতুর্থ পৰ্ব পানীৰ ফা। 385 ৪৭ ভাশৈ নাকাছি থাকিৰ নোৱাৰিয়। কিন্তু সেয়ে যে মানুহৰ মাজৰ ঘৰু নে ব্যাপ সেই নিমিত্তে ঘাযি সহঁত এই নামে কাভোন কৰলৈ শান্তি কহি ৮ দুর্দীকাৰ কচায় হাহ্ন দিয়ে। পাচে নিৰিলা যাতি নিৰিলাকে যুিগু নামে ফাভাে একো ন কবলৈ ঝা শিo ১১ ধলৈকো হাক দিলে। কিন্তু পিতৰে যোহনে সমি বান্ দি সিবিলাকক ফুলিলে ঐশ্বৰৰ ভিত শ্ব ৰৰ স্নাজাকৈ তোমােলাকৰ মাজা শুনা উচিৎ জয়া • কে তোমােলাকে গয়ি দেয়। কিয়নো যিহকে শ্রমি দোচো ঘা নিছে। তাকে কোৱা কৰিনােৱাৰে। { এই হেতুক মানুহৰ নিমিত্তে সিবিলাক শাস্তি কৰি বলৈ একো নে পায় সিবিলাকে নিৰিলকিক ঘৰু ভৰি মুই পচি দিলে কিয়নো যি কাৰ্য ৰাগৈছিল তাতে ২। এটাই মানুহে জ্বশ্বৰ মাহাত্ম নিলে কিয়নো যি মানুহ এই সুস্থ কৰা গ্ৰয ফাঁ কৰা গৈচিল। সেই মানুহৰ ৰয় চল্লিশ বৎসৰকৈ কিছু স্মৃত্বিক ২৩ সিৰিলা এড়ায় গ্রাপােনাৰ অহৰ ফাৰলৈ গৈ ৰ পুৰোহিফিলাফে ব লোকৰিলাফে সিবিলাক ২৪ যি কৈছিল ভfংক ফুলে। সিৰিাষ্ণুে ভাঙ্গে স্থান, একচিত্ত জ্বই, এহ পৰি শ্বৎ নিবেদন্ কৰিলে হে শুভ দুর্গ ফিী শাহ্ সিবিলাক যাৎ ঝে ৪) যেতে এই এbাইকে সুতাে খৃস্থৰ ভগ্রি দেশৰ মানুহে ফি ও রুৰে মানুহে কিয় ? চিন্তা কৰে। ৫ পৃথিবী বুলাবিলা যিয় হয় বিশতিবিলাক যিন্দ্র W2