পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৫৬

৪ চতুৰ্থ পৰম বন্ধু। এই ফকে মোহে পিতৃ লেলিফ ল ফলে। ২ মাত্ৰ ৰুে ক্ষ্ম দ ফৰি যেঙে ঘাচাৰ্য 'বাফে কলে ঘূথ ঘেতেষ্ণে ম্যাচ'য্যে কল (সই কলে ই ই দিল &ও হৃৰ যে ওয়াক্তে কৈছে। তামোল স্মাৰ্যাবল কৰ সন্ততি তোলোকৰ সন্তানে পৃথিবী এটাই স্বহে গ্ৰাশীৰ্বাদ ৭ৰ ঘৰহা সে | কৈ ঈশ্বৰে ঘামাৰ পিতৃলোফালাফে সৈতে ঘি নিয়ম ৫১ খ্ৰিলে সেই নিয়মৰ সন্ততি তোযেলম্ তোলে। ফৰ মাজৰ পৃতি মানুহকে 'ৰু পাড়া ও ভাঙাষৰ দোৱাৰায় ভোগোলাক গ্ৰাশীদ দিবলৈ পৃঙ্খবে দ্যাশেল fত্ৰ যুিগ্ধক ভুলি প্যাগেই তোলো যৰ ওচৰলৈ পৰিয়াইচে। পছু চিস্থিলীকে মানুহৎ * ওভে ৰাছি প্ৰোন্তে ৪ মন্দিৰৰ ঘূৰিকাৰবিলাকে শাকিব্ৰান্তে লিবিলা । যাৰহৎ শিAেৱা ঘৰু যিৰ দোৱাৰায় ভৰ সুনান জনো' বেজা লাগি সিবিল ও ৩ বলৈ ঘঁহি নিৰিলাক = হা দিলে পনি লৈকে ধন্দী কৰিলে কিয়নো মা কাল তেতিয়া হ'ল। ৪ কিন্তু বি। বিলকে (সই বাক্য শু নছিল সেই বিলক। মাজৰ ভালেমা মানুহে কৰিলে সেই মৰু ও হ স » পাঁচ হেজাৰু মান্। পাঁচ দিন সিবিলাকৰ ঘবপত্তিবিলা গাবো 'বাক ব্যাবিলাকে ৬ নং নামৰ বতৃ পুৰোহি কায়' য়োহন গালে লা বড় ৰেডি দিতিৰ যিবিলাক এই সপ্ন ৭ যুিৰুশীলয় মেল পাখিলে। পাচে লিৰিলাক যজুড়ে