পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩৫

32 ৯ ব ণ মাতিওভনিত। হে পায় ত্ৰি হোৱা তোমাৰ পতক ম ছ তাতে ৩ দে! কেভেটি ঘবপকে মনে ভুলিলে এই মানুহে ৪ নিন্দ' কৰে। কিন্তু যিশু নিহত মন খুঁজি ফুলিলে ও কিয় হতে গ্ৰভাৱৰ দুভ ভাব কিয়নো তোমাৰ তক ম হল নাইবা ওহি ফুৰ এই দুয়োৰে মাজ ৬ তুলিবল কি। কিন্তু মানুহৰ পুতেক পৃথিবী পত মৰিবলৈ সামৰ্থ্য আচে তহঁতে যেন বৃক জান এইহেতুক তেও গাৰ ল মানুহ লিলে ৭ ও ভোৰ পাটি তুলি ঘৰলৈ যা তাতে সেই মানুহ ৮ ওহি ঘোপোনাৰ ঘৰলৈ গল্! কিন্তু সেই মানুহ জুমে দেমি বিশয় মানিলে আৰু মানুহ এনে বতু ৯ সাযথ দিয়েতা অশ্বৰক স্তুতি কৰিলে। যিশু। তাৰ পৰা ওতে বৰাৎ বহি থাকিবৰ যাতি নামে এক মানুহক দে»ি তেঁওক মাতিলে বোলে মোৰ লগলৈ ১০ স্মাহ পাঠে তেঁও ওহি তেঁওৰ লগৰ সল্। যিশু ঘৰ বহিল দে ভালেমান পটোৱাৰি ঘৰু পাতকী মানহে তেঁওৰে ঘৰু তেঁওৰ ভকতৰ ১১ লগ বহিহি সিহঁতে তাকে দে»ি তেঁও ভক ইতক ফুলিলে তোমোলৰ পভু পটোৱাৰি ঘৰু ১২ পাতকী ম'নুহৰ ল য় কিয় কিন্তু যিশুতাকে শুনি সিহঁতক ফুলিলে যিবিলাক সুস্থই ঘাচে সেই বিলাৰৰ বেজৰ প্ৰয়োজন নায় কিন্তু যিবিলাক নৰিয়া -৪৩ ৰ সেইবিলাকৰে। কিন্তু তোমোলাকে ইয়াৰ ঘৰ? শিar গৈ যে যয় দায় ঠোতে। বলিদান নো ফেজে কিয়নো পত্ৰাহি মানুহক মন পালটাবলৈ