পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩১৬

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

৪৪ চতুন নয় য়োহনে ফুৰা 345 নে চেঠি! কিন্তু (ফেলাকে যে দাব! ময় জীৱন্ত এই নিমিত্ত ভোলোক জীব। যু পিতৃমাজ তোম¥লাক যে মজ, ময় তোযেলাকৰ মাজ ২৫ যেন সেই দিন তোমোলাঞ্চে জানিব । যি মোৰ ত্তিা পায় মানে মেয়ে যে ৭তি ফৰে ঘঁৰু যি যে পীভ কৰে নি যে পিতৃৰ চেনেহৰ জ্বৰ ময়ো ত! (চনেহ ফুৰি ঘৰু ভান্ ঘাগ ঘানি {{ ছেক্ত । ৰিওটাকৈ বেলেগ ঘন যিজদাহে ফুলিলে হেপছু ঘামা ঘাৎ গ্রপেনাকে মাপুন চিকু ফুৰিব কিন্তু জাত ঘৎ ন ৰুৰে ঐ ফেনে ২৩ । ৭ি পরিবা দি তেও পুলিলে কোনো যেদি যে ৭তি কৰে তেবে মেয়ে যে ফু মনিব যােৰ নিতুও কাকু চেনেহ কৰিৰ ঘা ঘাযি তাৰ লগলৈ ২৪ হি হি নিয়ে সৈতে বসতি ৰি। যি মােৰ গতি ল কৰে সি যে ফ} মে মানে আৰু যি কথা মেলাকে নিচা মেয়ে যেৰ ন হয় কিন্তু যে ৯ পাত্তা fিড় কথা ২৫ ম ডোমেলা না, কি এই রুপ তোমােল ২৬ ক কৈছে। কিন্তু সান্তনকৰাতায় | বাতায় ঘষে ণিচ্ যে যবে পঠিয়ায় দিৰ তেঁও তোমােলাকক

  • এই শিব ময় ভোমোলাক, যি কৈছে নেই

২৭ অন ভে5]}লাকৰ যন দিন। তোকে সৎ, মােহ, রুশল ময় ও যােৰ ফল ভোমলাকক যায় দিয়ে যেনেকৈ বা মানুহে দিয়ে তেনেকৈ Rg