পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩০৮

৪২ দশ পণে ফ~ে~ 397 ৪ সি ও হেৰাব! যি কেলে। এই ঘণ্ড এজৎ ঘোপোনাৰ পৃগি দিনায় সি গ্ৰান্ড! ২৫ লৈকে ভ' ৰাৰি। যদি কোনো মেক আধা ৩ ফুৰ ভেবে লি মাৰ কিছু হোক শ্ৰফ ম ভ 2{ঞ্চে ভতে যে ঘাবাও 2fYষ যেদি কোনো যে ঘলি বৰে ভেব যোৰ পিতৃ ভান্ মৰ্যদ! ' ফাৰু। ২৭ এতিয়া যে মন ব্যাঙ্কলিন্ত দুইচে ময় কি ইলিস্ হে পিতৃ যে এই ফানৰ ব্ৰতা ফুৰা যয় অস্ িস্ক নে কিন্তু এই কাৰতো ময় এই কা- ঘা হলো। হে ২৮ পিতৃ ভয ঘুণে নাঘৰ ৰেৱ কৰা তেতিয়া পৰা এ শবদ ও িময় তুৰ বেৰ কবি? { ঘাকও তাকে কষি। এই হেভূক্ত যিবিল' ও ছি! দ্ৰই কে শুনিলে সেইহি লাফে দু লিৰে (ঘঘ ব্ৰন ইচে গান যত্নহে সুনিলে এ দুত্তে তেৰে সৈতে ৩০ | কEে। ৭ি , বা দিলে হলে এই “হৃদু ৩৪ মোলৈ ন তু ' ভোলাকলৈহে। এতিয়া এই জগত শোধ হয় এড়ি। এই জfত হজ বাহিৎ মেলে ম: যেদি পৰিীৰ তোলা হাতেৰে এট। ৩৩ ইব্ৰিল মানুহক যোৰ কৰলৈ টানিব। ঘড়ি কোন বৰ মৰণ মৰিব ৩য়কে তীবলৈ ভেও ঐ ৩৪ কে কনে। মানুহে তেওক সমিধা দিলে বোলে hী সদা ২tiকে ওয়াক হাxি শাৎ শুনি। এই হেতু যাৰ পুতেক তল বাসে তুমি এই কথা ৩৪ কেনেকৈ কোৱা এই মানুহৰ পুতেক্ কোন্। যিশু Q2