পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩০৫

২ দশ ৭ যোহনে। এ দেশৰ মানুহৰ শলমী স্ত্ৰই যিস্ত মৰিব আৰু সেই দে ” যানুহৰ শসী কে ন হয় কিন্তু খ্ৰীশ্বৰৰ যিবিলা দৰা গেট গেট হয় সিহঁতকে ছপাৰ এই ৫৩ গ্লাবাল ফলে। দাচে সেই দিনৰেপৰা তেওঁক ৫৪ মাৰ পেলাবলৈ সিৰিলাকে এটয়ে ঘলিচ কৰিলে। এই কে যি স্নাফও চান্ কৰি যুদ্ধদী সফল মাজ- মুৰিলে কিন্তু সেই হ ই এতি হাৰি ফ'ৰ এক ষ দেশ এময়িয নামেৰে এক নীৰলৈ গ ঘৰু - ভাতে ঘুপোনাৰ ভকৎ সকলে সৈতে বসতি কৰিলে। যও তেতিয়া য়িহৃদসফুল পেস ওচৰ চাপিল সেই ৯. পেসাব প্ৰায়ই বন্ধ মানুহ দেশম্পৰা যিশাল ৫৭ মুৎ পৰিত্ৰ ঘৰলৈ। সেই ফাল দিবিলাকে যি বিচাৰিলে গ্ৰাৰু মন্দিৰৎ ঐয়েসিয়ে কেৰাই ফকিলে বেলে তেও এই বিলৈ নাহে নে চোষোলাকে ৫; কি জন্য কিয়নো বড় ৰেহসকলে কাৰি ঠি শিকলে এই ম্যাড়া দিছি বোলে। তেঁও ফs গ্ৰামে তা কোনো 2 যেদি আয়ক জানে তেল সিৰিাকে তেঁও বৰিবলৈ ভাৰুে কৰ। গৰু যি যহিছিল যাকে তেঁও মৃত্যুৰ তুলিছি, সেই ৪। লাভাষৰ যৎ ৪ ভাতে সেই ৰাত নিয়ালৈ যিশু সে! ২ বিলৈ দিন কোতেই গ্লাহিল। তাতে ঢিবিলাকে তেওঁলৈ ৰাতি ভোজ পাতিলে মাত্ৰায় বছি দিলে কিন্তু লালৰে ভেঁৰে সৈতে যেৎবহ মানুহ লগয়ে ৩ এ। সেই কাল মাৰিয়ায় গ্ৰাযেৰ বন্ধ মুল সটানা সৰভেল প্যানি ফি ভৰি ঘঁহিলে ফ্ল'ৰ