পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/৩০৩

332 ১। একাদশ পৰু যোহনে যা। যতে মাত্ৰায় সৈতে ভেটাভেষ্টি হন্ তাতে ঘূচি। ৩) মৰিয়া ষ্ণৈ ওহি বাজলৈ গল্ যি যিদীসকলে তেৰে সৈতে ঘষ কি তেঁও নিচ হাইচিল সিবি লাকে তেতিয়া ইয়াকে দেখলে তেতিয়া এই মৈদাম ৩২ কান্দবলৈ যও.এই ধুলি পিচে। গল। মাবিয়ায় শুিৰ ওচৰ পায় তেঁওকু দেসি তে ভৰি পy কুঁলিলে হে পভু গ্ৰন যেদি এথে থাকি হেঁতেন যেৰ ভায় ৩৩ ন মৰি হেতেন। এই হেতুক যিশু ভাইকে ঘৰু তায়ে সৈতে যিবিলাক যিহৃদী আহিছিল সিহতকে কান্দি বৰ দে' মনতে কেকালে আৰু সন্তোহ লাগি ধু লিলে ৩৪ তেওক ফুৎ থৈছা। লিবিলাকে ভেংক ফুলিলে প্ৰভু ৩৫ ঘঁহি দোক হি। যিশু। কান্দিলে। তেতিয়া চুিদী ৩৬ সকলে ঠুলিলে দে তেও তা কিমান চেনেহ কৰিলে। ৩৭ গ্ৰাৰু সিবিলাকৰ কোনো কোনো দুলিলে এই মানুহে ঘলাৰ চক্ষ ভুল কৰে এই মানুই যেনেকৈ ন যৰে ৩৮ তাক তেও ন কৰিলেহেতেন (ন। যিশু। আকও মনতে কেঁকায় মৈদামৰ ওচৰলৈ মাহি সেয়ে এটা গতৰ তাৰ ৩৯ ওপৰতো এটা শিল্। যিশু দুলিলে শিল গুচুৱা সেই মৰা মানুহৰ ভনীয়েক যায় ইলিলে হে প্ৰভু। এতিয়া চাগৈ সিদু ইচে কিয়নো মৰিবৰ প্যাজি ৪০ চবি দিল, হ। য়িপ্ত। পুলিলে ময় তোমাৎ ন হৈছে। যেদি তুমি কি কৰা তেৰে জ্বৰৰ মহিযা দেবি। ৪১ তেতিয়া শান্ লৰণৰ চিৰিলাফে শিল গুদালে যিশুএ ওপৰলৈ চায় পুলিলে হে পিতৃ যে কথti ভুয ৪২ শুনিচ সেই নিমিত্তে তোফাক্ যা সুতি কৰো তুমি সৰ্বদা