পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৯৬

৩ তৃতীয় পয়োহলে কৰা। জুৰিণৰ নমিল যি জন এতিও ৰ্গ??কা মানুহৰ তে ব্যতিৰেকে কেঁও সুগৎ ছুড়ি যৰ নায়। ৪৪ যেনেকৈ হবিৎ মোহে শাপ দাদিনে তেনেকৈ ঘিষি ৪৫ লুহে তেওৎ বিশ্বাস কৰে সেইবিলাকৰ সৰ্বসাৰ ন হয় কিন্তু সদৌ খুলন্ত ঘাঘু পৰলৈ মানুহ ৪৬ পুড়ে ভূৰি লাগে। যি যায় প্ৰত্তেক বিশ্বাস কৰে সেই সিবিলাক 'সন্ধু সা ন হয় কিন্তু ঘনত্ত ঘাঘুহে হয় এই কাৰণ ঐশ্বৰে ঘোনি ঘুড়িীয় জাত পুত্ৰক দিলে তেও এই ৰুপে জাতকে চেলেহ ৭ কৰিলে। কিয়লো শুভকে দাহ কৰিলৈ তৃৰ ঘানিতে জাতলৈ নপালে কিন্তু উেও দোয়ায় জগতৰা স্থালৈ হে। যেয়ে তেও ৪৮ বিশ্বাস কৰে সেয়ে দণ্ডই ন হয় কিন্তু ঘি বিশ্বাস ন ফৰে সি এভিয়ও দাহ কিয়নো জ্বশ্বৰ ঘদ্বিতীয় 'ও মুত্ৰ বিশ্বাস কৰা যায়। সেই দণ্ড কৰিবলৈ $ এই জড় হয় সোয়াইছে ন্ িহিৰ কৰ বা এই হেত জিইতে পৰকৈও এ ভাল কিয়নো যি ফেলে।এ বয়া কৰ কৰে সি পত্ৰ হত্ৰ দিনায় মোফ ও ফুৰ নিনি দুবলৈ 23 4 5 ওচৰ? নহে। কিন্তু যি (কানো সন্তা হৰে ভাৰু ই কালি প্ৰবলৈ পৰৰ ওচৰলৈ স্নেহে কিয়নো ভা কৰ্ম শ্বৰ কৰা হয়। ঐয়! ণাচে ঠুিংএ তেঁও ভকৎসকলে যুিৰূদাহ দেশলৈ গল ঘা তেও সেই ঠাইতে দিবিলাকৰ ২৩ % নিৰালৰিলে গুত্ব দিয়ালে। য়ে হলেও শালয়ৰ