পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৭৫

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই



arষ্ট। ২২ দ্ৰাবি, পঙ্কলকে কৰা। ৪৪ কৰি দে দিলে। ভেও যনৎ বড় যাতনা লাগি | ঘড়িয়ে স্থাৰু পথনা কৰিলে তাড়ে মাটি পা | বড় ভেজৰ টোপ নিচিনা তেও ঘাম ইদিল। ৪৫ তে ভয় পান পৰা ওহি ঘাপোনাৰ ভৰু সকলৰ কাৰলৈ স্নাহি তেঁও সিবিলাকক শোক, টোপনিয়া ৪৩ বৰ দে»িালে। ভাঙ তেঁও সিবিলাক পুলিশে ডোমেলাফে টোপনিয়াই কিয় পৰিক্ষা নীতি ৪৭ বলৈ ওহি না কৰা। (তও জয়াকে কৈচ তেনেতে দে এজাক ঘনছে যি দহ মাসে বাৰে জনৰ এনে দিলি ঘ5েf*ৈ যিশু যে দিবলৈ ৪৮ ওচৰু চাপিল। কিন্তু যিশুতেঁওক ইলিলে হে যুিদ্ধ দাহ তুমি যা দোৱাৰায় যাহ পুতেক পৰৰ ৪৯ হওৎ দিনে তেওৰু চাৰি ওৰ মানুহে ২ি জাৰ। | জয়কে বুঝি দুলিলে হে ভ ম্যাক্সি তৰোৰল মৰিয় নে। তেতিয়া সিবিলাকৰ এজনে ব্ৰত পুৰোহিতৰ | বন্দিলৈ যৰি তা সেঁকান ফাটি পেলালে। যিশু। ৫৪ মধু লগলে বেলে যানকে হৃ দিয়া পচে ভাবি ৫২ ঋন পত্ৰণি ভকি ভাল কৰিলে। তেতিয়া বড় দুধৰে। | হিইতে মন্দিৰ বিৰকল গাৱেই সঞ্চলে তেওহ্ ওচৰলৈ আহিল যিশুত্ৰ সিবিলাষ তুলিলে তোমোলাকে দেQোন্ চোৰ বৰ নিচিনাকৈ টানে ৫৩ তৰোৱাল ইভলৈ ঘাহি। যেতিয়া ময় যদি বৎ ভোমোলাকে সৈতে নিতৌ ঘাচিলো তেতিয়া যেৰ ওপৰ তোমোলকে হা মেলি নি দিল কি। ৫৪ এই তোযেলাক কাল ঘৰু এৰৰ পৰাষ।