পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২৭৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

২। দ্বান্ধি°গ ৭ লঞ্চে যা। 271 & gয় ঘাক্সি নে ডাকিব। তেও সিবিলাককে দুলিলে যেতিয়া যেন জোলেঙ্গা পইজা নোলো দ্বাকৈ ময় তোমোলাক পলে। তেতিয়া তোলে।

  • জানো কিহৰাৰ সন্তাগ্ৰাচিল সিবিলাস্ট্ৰেলিলে

৩৬ একোনো না ছিল। পচে তেঁও দিবিলাফফ ফুলিলে এতিয়া যাৰ টোপোলা গ্ৰাচে নি ভাকে এক তেনেকৈ জোলোকো স্মাৰু যা ভৰোৱাল নয় সি কাপড় ৩ৰ বেচি এন্ কিনো। কিয়নো তোমোলক ময় কও তেঁও বাৱস্থাৰ বহিভূতহঁতে সৈতে চলাইছিল এই যি ক লেম ইছে সেই ফুযোতে পূৰ ফৰিব পয়োজ, ঘুচে কিয়নোযোহ্ লা ঘি লিই ৩ ঘন্তু ৰূৰৰ প্ৰয়োজন ‘ঘাছে। তাতে লিৰি ৩৮ জকে বুলিলে কে কভু দেAোইয়াতে দু তত্ৰোৱা স্ গ্লাচ ভেও দিলি তুলিলে সেয়ে বি। ৩৯ পচে তেও কাজলৈ ঘঁহি ঘঁপোনা ঘাচা সৰে জিতু বুক পৰ্বতলৈ গৰু তেও ভক ৪০ সঞ্চল তেওহ্ পিচে গল। সেই হাই স্থিতি ৰুই ডেও নিৰিলাককলিলে তোমোলাকে পৰীক্ষাৰ নপড়ি ৪৪ বলৈ পথনা কৰা। পড়ে একে বলেই যিমান দবৈৎ শিল্ পেলাব পাৰে তিয়ান দহ্ সিবিলাকৰ গৈ তেও ৪২ স্মাহ পৰি কামনা কৰিলে বোলে হে পিতৃ যেদি তোয়ো ৩া তেৰে এই পৰ যোৰপৰা নিয়া কিন্তু তোমাৰ আৰু নিচিনা হোক মোৰ আৰ নিঠিন ৪৩ শ হয়। তেতিয়া গণৰা এই দুতে তেঁওক সমৰ্থ