________________
৪১ একাদশ পৰ্ব লুকে কৰা | ২০ তইড শোবৰ গৃধিকাৰ কাৰ। ঘূৰু ময় যেদি শ্বৰ গাফুলিৰে ভুইত ফেৰীও তেৰে খ্ৰীশ্বৰৰ ২৪ ৰাজ্য তহঁতৰ কাৰলৈ অৱ আহিছে। বলী মানুহে সাভয হৃই যেতিয়া দাৰ ৰ'সে তেতিয়া তা বস্ ৭২ নিৰুপদুৰে ৫কে। কিন্তু যেতিয়া ভাকৈও কোনো ৰলী। গ্ৰহি তাক জিনে তেতিয়া যি সুস্ৰ শস্ত্ৰ-তাৰ বিশ্বাস ২৩ কে তাকে লৈ যায় ঘৰু লোৰা ৰ বঁট লয়। যি যে সক্ষম হয় সি মোৰ বিষ্ণু দ্বাৰু যি ময়ে সৈতে | ২৪ নৈ কোচয় দি এতি পেলায়। ঘশুচি তীৰে কোনো মানুহক এড়ি জীবনী বিচাৰি। ফা হাই হয়ে ২৫ পচে তাকে নেশায় বেলে যয় যি ঘৰ এড়ি হিসে তালৈকে ঘও ঘঁও পাচে গৈত সৰ ঘৰু শুনি ২৬ পায়। পচে দি গৈ আপোনাকৈও দুম্ভ ঘা শা জীৱক ঘীনে সিডো দেয় সেই যাইতে নিবাস কৰে ভাতে সেই মানুহৰ ঘন্তিম দ্যৱস্থা তাৰ প্যাদি। কৈও বয়া হয়। ২৭ এই ক} কীন কাল এনে হল এজনী তিৰোতায় কুৰ যাৰ্পৰা এটাহ পাৰি তেওক পুলিলে যি গৰ্ভে তোমাক ধৰিলে ঘৰু যি স্তন তুমি পীলা সেই দুয়ো ২৮ ধন্য। তেঁও কলে যিবিলকে খৃস্থ্য কথা শুনে ২১ মানে সেইসকলেইহে বনা। যাই চলি তেও কব ধৰিলে বোলে এই দুজন মানুহবিলাক্ ওহঁজে চিন্ বিচাৰে কিন্তু গোনাহ ঘাচাৰ্যৰ চিন বিনে কোনো | • চিন্ সিহঁত দিব নে লাগিব। এই কাৰণে যেনেকৈ গোনাহ্ নিনিতে পুতি এ চি চি তেনে
