পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২২১

218 নব পন্ধ লফে কৰা। ৩৭ মানুহ তেও দেখিবলৈ ঘছিল। দ্মা সে সিহঁতৰ মাজৰে এক মানুহে এটাহ পৰি তুলিলে হে গুৰু গ্ৰাপোনা যায়, মায় নিবেদন কৰে যোৰ ৩৮ পুত্ৰলৈ দভি কৰৈা যি হেতুক সি যে এক সন্ততি ৩৯ আৰু দে এটা ভূতে তাকবৰিলে সি ঘুমতে এটাহ পাবে ঘৰু সি ত্বাক বিদাৰে তাতে মুথে যেন ওলায় ৪০ গ্ৰাৰু ডাক্ থেকেটে দুভাগ নেড়েই। ময় তা এত বাবলৈ তোৰ ভৰুসকলৎ পথনা কৰিলে। কিন্তু ৪। লিবিলাকে নোৱাৰিলে। যি4 মাৎ লগলে বোলে নাস্তিগই ফেতে দিন তহঁতৰ লও 2কি ময় কেতে দিন্ তহঁতক সহিম তোৰ পুতেকৰ ঔয়া লৈ ৪২ কে ঘান্। সি ঘাহিফিল্ তেতিয়া তা ভূতে পেলায় দিলে ঘৰু বৰলে তেওয়ায়িএসেই ঘণ্ডচি ঘাত্মক কিয়ায় লৰাক্ ভন্ কৰিলে ঘা ভা ভা কাপে কৰ হাত দিলে। শ্বৰ দ্বাৰ্য মহিমা দে ৪৩ এটায়ে বড় বিস্ময় মানিলে। যি কৰ্ম্ম ঘিএ কৰিছি সেই সলতে এটংয়ে বিস্ময় যালিলে ভাৰ মাজতে তেঁও ৪; ঘাখেন শিষ্যসকলক ইলিলে এই ক তোমোলাক কাসেম যি হেতুক মানুহৰ পুতেক মানুহ ও হত সেবায় দিব লাগিব। কিন্তু সিবিলাকে সেই কং নুতুঝিলে দিবিলাফি ৫ ই কি ভাতে সিবিলাকে তাক নেজা নিলে গাৰু তেওতো সেই & বিবলৈ ভয় কৰিলে। সিবিলাক কোন বড় এই নিমিত্তে তেতিয়া সিবিলাকৰ মাজ— দু লাগি। ৭ ৭ি সিবিলাক মনৰ কথা দুঝি এটি লৱাক গ্লানি