পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২১৭

214 ৮ ঘভয পত্ন লুকে কৰা। মানিলে কিন্তু যি কৰ্ম্ম হল সেই কৰ্ম্ম কাতো ন কবলৈ তেও সিহঁতক ঘাস দিলে। পৰ্ব্ব তেতিয়া তেঁও আপোনাৰ বাৰে শিষ্যত্ যাক্তি গ্ৰনি ৯ এটাই ভুতৰে ওপৰ বিষয় দিলে ঘৰু ৰো ভাল ২ কৰিবলৈ পাব দিলে। ঘাৰু তেঁও ঐশ্বৰৰ ৰাজ কীৰ্ত্তন কৰিবলৈ ঘৰু নাৰ মানুহক ভাল কৰিবলৈ ৩ সিবিলাক পঠিয়ালে আৰু বোলে বাটলৈ লা28ী বা জোলোঙ্গা বা পিঠা বা ৰুপ একো নলব ঘৰু এজনে ৪ ঘন কাত নলবা যি ঘৰ সোমাব তাতে কিবা ও ভাৰেপৰা যাব। কোনো যেদি তোমোলাকক আলহি নোপেহে ভেবে সেই নগৰৰ ঘৰৰ বেল। সিহঁতৰ বিৰ্ণদে সাকী কৰলৈ তোেেলাকৰ ভৰিৰ ৬ বুলি ঝোকাৰি পেলাব। তেতিয়া সিবিলাক্ বিদায় ই সকলেই অবাকীত্তন কৰি আনবি যাহতক দুস্ত কৰি গবে। এই কাল চতুৰ্থ ভাগৰ অধিকাৰ হেৰোদে তেঁওৰ সমস্তো কৰ্ম্মৰ বতৰা পায় বড় গুছি হ'ল যি হেত ৮ কোনো কোনো দুলিলে যোহন মথুৰপৰা ওহিছে ঘৰু কোনো কোনো ভুলিলে এলয়াহে দে27 দিছে ঘা মাহে ধুলিলে ঘাৰে আচাৰ্য সকলৰ মাজৰে এজন হিছে কিন্তু হেৰোদে ফুলিলে যয় ঘোহ নৰ সুৰ কাঙিলো কিন্তু যা লিৰ এই কথা শুনে সেই জন কোন তাতে নিতেও দেসিব তিলে। তেতিয়া শাচনী সফুল ও গ্লাহি যি কৰিছিল তাকে তেঁও কলে এই হেতু তেঁও সিবিলাকক লৈ বীত্সাদা d