পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২০৭

204 ৭ সপ্তম পলকে ৰুহ। নি বিস্ময় লাগি ণিচমানুহলৈ উভতি টয় ধুলিলে তোমোলাক ময় ও এনে বড় বিশ্বাস ময় পোৱা ১০ নয় যিশৰএল মজিভে নয়। যিবিলাক গাচি ছি সিবিলাকে ঘৰলৈ সেই ঘাই নত্ৰিয় পত্ন বদিক ভাল বৰ দোলে। ১) তা পছে দিনা তেঁও নাই নামেৰে নাৰলৈ গল তেঁও ভালো শিষ্য দ্বাৰু বড় এজুম্ মানুহে ৪। তেঁওৰ লগতো। তেতিয়া তেও নগৰৰ দুৱাৰৰ ওচৰ ওপাড় হল দেয় এক মৰা মানুহ লৈ যায় সি গ্ৰাশোনা যাক একেটি ডে মাকে বাৰী ঘৰু নগৰ ভালেমা মানুহ ভান্ লগ। ৪৩ এভ। তাকে দেঠি যৰ লাগি গুলিলে নে কান্দিব। ১৪ পচে তেঁও ওচৰলৈ গৈ বুলি চুলে তাতে ৰাহকই স কি তেতিয়া তেও ধুলিলে ধুপায় ও ঔয়াকে ময় ৪৫ তোমাক বোলো আয়াতে সেই মৰা বহি কষ ধৰিলে তেতিয়া ত’ক ঘুপেন্ মাকৰ ক'বতেঁও দিলে। ৪৬ এয়ে হ'ল পচে এটাইৰে বড় ভয় লাগিৰ দ্বাৰু ৰত স্মাৰ্য এজন ঘৰ মাত ঘুচে ঘৰু শ্বৰে দ্যাখো মানুহলৈ য কবি এই দুলি খ্ৰীশ্বৰক স্ততি ৪৭ কৰিলে। সমস্ত যিজদাহ্ দেশ গ্ৰাফ ভাৰ চাৰি ওলৰ দেশতে তেঁওৰ সেই কথা বিয়ালিগৈ। ৪৮ সেই কলি, এই সব কথH য়োহনৰ শিষ্য সকলে ৪৯ ভেও জনালে। তাতে ভেও ঘুণে দুজন শিষ্যক যাতি ঘনি ইয়াকে কষলৈ যিশু তলৈ পালে যিজন্ হ্লাহিৰ লেইন ঘানি নে বা ঘুমি ঘৰু এজনলৈ