পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/২০১

198 ও ঘছ পৰু লৰে কৰা পৰ্ব বেহিৰ পিহাৰ কালৰ দ্বিতীয় দিন পচে ৬ শত তেঁও থেতি মজে দিগল তেও ভৰুহঁতে । “হ জিঞ্জি তেৰে মোহাৰি ফলে। তাতে কেতেটি Toাহিত্ৰি নিৰিলক লিয়ৈ শাবৎ বাৰে কৰিৰ ৩ নেংসেৱা কৰ ডেমোলাকে কিয় কৰক। fanga সিন্তি কৰিলে বোলে দাদে ঘানি তেঁওৰ লগ মসুহে ও ভোক্ স লি যি কৰিলে তেও ঐশ্বষ ৪ ঘৰলৈ গৈ ৰেহি হত এতি সুৰু এটাইৰে ঘভফ্য যি দেহ নিয়াৰ পি সেই শিয়াকে ২ালে গ্ৰাৰু যিবি লোক তেঁওৰ নন্ সিহঁতকে দিলে তোমোলাকে জানে। ও ৩' Hচ নয়। ভেও সিবিলা ক{ে দুলিলে যা হৰ তে শাৰৰো। ৬ তা পচে এনে হল ত্যা এক শক্তি তেঁও সিমা লৈ ীৈ শিলে ভাভে সোহা কে? এট? মানুহ ৭ ঘাচিল তেতিয়া তেও বহুবাৰে তাক ও বৰ্ষে সে ন কহে তেওক দায় ধৰিবলৈ অবপিতে হৰিশিই ৮ তেও ভ'কে চয় কৰিব ধৰিলে। কিন্তু তেঁও সিবি লৰ মনৰ 2t; ঘাটকাল পয় নেই কো? যা হক ইলিলে ওমাজতে zিtয়ছে। তাতে সি ওহি হি 'য় ৯ ফুল। তেতিয়া যিম্ভএ সিবিল'ক ইলিলৈ। তোযেলাক এe 20 শোবে! দুম কৰ নাই কম্ম কৰা জীৱন ৰা কৰা নাই বা জীবন নিশি কৰা ইয়াৰ মাজ- কোন কম্ম শায়, যাৰ কৰিৰ ৪০ লগচে 3েও সিবলাকে এটয়লৈকে 'চয় সেই মানুহ ইলিলে তো ফাৎ যে সি মেলিল ত্বেই (সই স্থা