পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৮০

177 ১ ম পলুফে কৰা। তীয়াই এই হেতু দে তুমি অঁকৰা বা আৰু এই সকল ৰুথ পুৰ ন হয় মানে তোমাৰ কথা কবৰ ২৪ শকতি নে কিব। মানুহে জিৰীয়ালৈ বাট চায় অচল নেই বেলা মন্দিহ, তেঁওৰ ভালে Ar{নি পল ২২ হোৱা বিস্ময় নিলো। পাচেভেওবাহিৰলৈ ওলায় সিবিলাক কথ? কব নোৱাৰিলে এয়েবেই উেওমন্দিৰ যি দশন দেচিব তা সিথিলাকে তুঝিলে তেঁও সিবি ২৩ লাকক হ টাৱা কৰি দেৱায় নিতম্ দি থাকি। তাচেই ভেও টনি লিও তেও ঘুপে ২৪ নাৰ ঘৰলৈ গ'ল। তা পচে তেঁওৰ ভাৰ্যা এলিখে। ২৫ গভৱতী হন্ ঘা খ্ৰীশ্বৰে যি দিন লোক ঘাগ মোৰ লাজ গুচাবলৈ মোলৈ দভি কৰিলে সেই দিনায় যে এনে কৰিলে জয়াকে কৈ তেও সঁচ মাহ লুকায় ঘাচি। ২৬ পচে ষ' যাহৎ পৰিল দূত খ্ৰীশ্বৰ গলি ২৭ লিৰ নাজৰেত নায এক নাৰ দাদৰ বতৰ যুট নামে এক মানুহলৈ ৰন কৰা এজনী ছোৱালীৰ ২৮ ভলৈ পচনী ৰূইছিল সেই ছোৱালী নয মাবিয়া। তে তাই গ্লগলৈ গৈলিলে হে বড় ঘন্নীহীত? তোমা জয় যিহ তোৰ লা গ্ৰাচে তিৰীৰ ২৯ মাজতুমি বৰপ্তা। তাই তেওক দেখি তেঁওৰ কথh, ঘাতি চিন্তাযুক্ত হল ঐক্ত যত ঘলিচ কৰিলে বোলে ঐ কি শুভ বতৰা। সেই দুতে তাই লিলে • হে মাৰিয়া ন তু তুমি শ্বৰ ষ্মীহ পাই। W Tf