পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৭৬

৪৬ ঘোড়শ ৭ মাৰ্কেকৰা। 179 বিয়া কই থাকিব দেঠিলে তাতে সিৰিলকি তৰ ৬ ললি। কিন্তু তেঁও সিবিলাক ফুলিলে নতৰ। তোমোলাকে ক্ৰশ মৰ। যিপ্ত ন'জনে চিত্ৰিছ। তেঁও ওহিল তেঁও ওয়া নয় সিবিলাকে ভেও যৎ- এ ৰায় চিল্ ভাড়া দেবে। কিন্তু ৰোগ (ডও তোমোলকিৎ কৈ ঘাগেই লিলিলৈ গৈছে ই লি তেওৰ শিষ্যসকড়ে পিতৰতে কেবলৈ যিকপে ভেও ভোলেক, কৈছিল সেই পেতাতে তেঁওক্ দেব। ৮ পাচে সিৰিলা মৈদামৰা ও লায় ৰৈকৈ গল হি হৈতু সিবিলাক কমুযান হৃই বিময় মানিলে সিবি লাকে কোনো মানুহ একো ন ফলে যিহেতুক সিবিলা কন্তু উৰ লাগিছিল। সাবাৰৰ যি দিনা ৰাতিপুৱায় যিশু উক্তি যি মাবিয়া যালেনীৰ সাতো ভূত দেই • চিল্ ভাইকে?মতে দে দিলে। তাই গৈ যিধি লকে শোক কান্দিছিল আৰু তেওৰু ল, ঘাচি 33 সিবিলাক কলে। যিন্ত ভীয়ায় ঘাচে ঘা ভাই দে দিছি সিবিলাকে এই কথা শুনিয়ে ন ণতী যালে। 8 জয়ৰি পছে লিবিলাকৰ ঘৰু দুজন দেলৈ ঘওতে তেঁও ঘন কুপ বৰি সিবিলাকক দে2}} দিলে। ৪৩ মিথিলাকে গৈ আৰু শিষ্যসকল দেই 2 কলে গৈ তথাপি সিৰিলাকে সিবিলাকৰ ক2/4 ন সতীয়ালে। ও8 ভূ ণাচ সেই এঘাৰ জন্ শিষ্য Wাবলৈ বহিল। গ্ৰিবিলাকে তেঁও ওনি কে দেঠিছিল সেই বিন্দু