পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৬৮

৪৪ তদ্দৰ্শ পৰ্ব মাৰ্কেক। ৪ পৰ দিয়া চে কিছু যা স্মাণ বঢ়গৈ তেও ভূমিগত হৃই যদি সেই কাল তিৰ লব পাৰে তবে সেই ৩৬ কাল যে ভাৰ্পৰ লাতু ওয়'কে ৭?না কৰিলে। ঘৰু তেঁওভুলিলে হে পিতৃ এটায় তে সাব্য এই পিয়লা মোৰপৰা লৈ যোৱা কিন্তু যে ওঙ্কা নে! হোক ৩৭ তোমাৰ ৩. হোক। পাচ তেঁও ঘোহি সিবি লাকু টোপনিয়াবৰ দেসিলেহি তাতে পিতৃৰ তুলিনে হে শীxোন্ তুমি টোপনিয়াইড়া নে তুয এডাৰৰ পৰা ৩ দিব নোৱাৰা নে ৰষ্কৈা ন পড়িবলৈ পৰ্য দিয়া ঘৰু না কৰা জীৱ সভম হয় কিন্তু শত্ৰী দুৰ্বল্। ৩৯ স্মাৰও তেওগ {2নি কৰি সেই কথাকে ফুলিলে। ৪০ সিবিলাকৰ চক চুল চলিয়া ই ঘুচিল্ এই হেতুক তেও থাকও গ্ৰেহি সিবিলাক টোপনিয়াব দেয় লেহি বিৰিল কে কে উত্তৰ দিবলৈ চেষ্ঠা নে প'লে। ৪। তাৰ প'চে তেঁও তৃতীয় বেলি ঘাহি সিবিলাকক ফুলিলে টেণনিয়ে জিৰোৱা এই যথভ কাল উপগত হই ছেহি দে মানুহৰ পুতেক পাতৰ হাৰ পড়ি ৪২ ছেহি ও5া ঘাযি সঁও দেন যেয়ে যোহ্নপৰ হাত দিব সিও ওচৰ চfাল্।ি ৪৩ 3েও এনেকৈ কতেই পুৰা ৰোহি, বণিক গৱো চা এই সকলৰপৰা তৰোৱা দেন হাড় লৈ বড় এচল যনুহ লগালৈ বাৰে শিষ্যৰ য'ত ৫৪ যি দাহ নামে ‘তন ঘছিল। যি তেঁওক পৰৰ হত বৰি দিব সি সেই মানুহবি 'কক fbপ দিলে বোলে ময় গৈ যাকে চুমা দিয়ে সেই তেঁওক সাৰবন