পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৬৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

ও ত্ৰয়োদশ পৰ্ব মকব। 161 ৩২ নে জানে কিন্তু কেবল শিক্॥ সাতম হোৱা পৰ দি। ঘৰু প্ৰাৰ্থনা কৰা যিহেতু সেইবেলা কেতিয়া ৩৩ ব ত তেলোকে নে জানা। যেনেকৈ কোনো মনুন্থে পৰ্বাহলৈ যাবলৈ যাত্ৰা কৰি ঘ'পেন দা , ৩৪ এ>ে গ্ৰাফ প্যানো বন্দহঁতকে দূৰ যিকা পাতে ঘে এইকে কিয় ব_ নিযোজ। কৰে ঘৰু ৩৪ এৰবি + দিবলৈ বোলে তেন মানুহৰ সতি। এই হেতুক দিয়া যিহেত* দাৰ চিৰি কেতিয়া কি বিলি বেলা কি যানি বাতি নিকি হৃত'য় ৩৬ ত' দিবৰ বে। কি ৰাতিপুৱা এয়ংক তোলাকে নে জা জানি ফি বম্মত আহি তোমোলকিক :{{ ৩৭ নিতে দে_ে'হি। যিহকে তোমোল কি যয় বেলো তহ্নে এটাইৰে ঘাস, কৈ ৭ দিয়া।

  • দ্ৰয় দিন। পাঁচ পেস'! ঘৰু বেযি পিত্ৰা

৪৭ বিহ হল তেতিয়া পূবান বোহিসফলে ব্যাপক সকলে তেক যন্দে কৰি কেনেকৈ ধৰিব ওয়াকে বিচাৰি { যাবি বৰলে। কিন্তু সিবিলাকে ধুলিলে বিন্ দিন ৩ ন হয় তানো পচে ম'নুহ ৰূহ লাগে সেই কাল বীতানিয়া শীঘোন্ কুহিয়াৰ ঘৰ সোমায় তেঁও ১২+বলৈ বহিন এজী তিৰোতাবস্ত্ৰ মুলা ৩টা 'মা' তে ভৰি বাশিত এটা যে ঘানি যে ৪ ভপি তেঁওৰ মুৰৎ বাকি দিলে। কিন্তু কেতেনি Xানুহে মন অসন্তোষ পায় ইলিলে বোলে এই ও তেবিলাক্ বা কিয় কৰিলে যিহেতুক তা তিনি