পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৬

13 ৩ তৃতীয় পৰ্ব মাতিঙভনিত। ৮ তহঁতক কোনে ছি দিছে। এই হেতু মন্ পাল টৰ চিৎ বৰা ঘৰু ঘৰহা গ্ৰামাৰ গোত্ৰ ৯ এই কথা কবলৈ মন্ নকৰিবিই কিয়নো তহঁত ময় ইয়াকে ঈশ্বৰে এই শিবিলাকৰেপৰা আবহ ১ ৰ দন্ততি ওজাৰ পাৰে। এতিয়াও ফ্যৰ সচৰ ওড়িৎ লগিষ্মচে এই হেতুক যি যি গাছে সজ গুটি ১১ নেমেলে তাকে কাটি লুইৎ পেলোৱা যায়। মন পাল টিবলৈ ময় নীৎ তহঁতক সুত্ব দিয়ও কিন্তু যি জন মোৰ পিচ আহিছে তেও মোকৈও পৰামী ময় তেঁওৰ পইতাৰবলৈকো যোগানোহোতহঁত বৰ্মা ১২ ন দ্বাৰু তুই তেঁও ইব। তেঁও স্কলা হাত লৈ আপোনাৰ 'লা বাদি পেলাব আৰু ধান তেওব যেৰ চপাব কিন্তু নুনুৱা তুই ঘুলা পত্বি। ১৩ এই কাল যিশু লিলি'ৰা যৰদনলৈ য়োহ নৰ তলৈ আহিল আৰু তেঁওৰ হতুৱায় কুড়িবলৈ ১৪ গ। কিন্তু যোহনে এই কথা কৈ তেঁওক হাহ্ন দিলে বোলে তোমাৰ হাতে ময় বিলী দ্যাচে আৰু ১৫ তুয যোৰ কোহলৈ গ্ৰাহিম নে। তাতে যিশু। সমিবান্ দি তেওঁ টুলিলে সকলে। বৰ পৰ বৰি বলৈ ঘামাৰ উচিৎ কাম ঘাচে এই হেতুক এতিয়া এনে স্তুব দিয়া তেতিয়া তাকে কৰিবলৈ তেও দিলে? ৪৩ তাৰণাচে যিশু। ইতোৱা বঁই পানীৰা ওহি আৰু দেয়া স্বৰ্গদ্বাৰ তেওৰ দৃভিতে মুকলি হল ঘাৰু তেঁও ঐশ্বৰৰ ঘানাকু পৌৰ নিচিনাকৈ পড়ি ১৭ তেঁওৰ ওপৰ বহিবৰ দোলে গাৰু দে গত