পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১৩২

৩ ধম্ভ পত্নমাৰ্কে কৰা। 129 কোনো বোলে ঐ কোনো প্যাচাৰ্য্য বা আচাৰ্য্য ৪৩ নিচিনাব। কিন্তু হেৰোদে তাকে শুনিষ্ঠু নিলে য়োহন ময় মুৰ কাটিলো সেয়ে এই দেয়ে মৃত্যুৰপৰাঙছিল। ৭ হেৰোদিয়া নামে পোনাৰ ভায়ে হিলিপ তিৰে ভাক হেৰোদে যে বিয়া কৰিছিল তাইৰে নিমিত্তে গ্লানি মানুহ পন্থায় য়োহনবৰি ঘানি বন্দি শাল ১৮ বন্দি কৰি থৈচিল্ কিয়নো যোহনে হেৰোদক দুলিছিল ভোযাৰ ভয়াৰ ভাৰ্যাক্ তুমি বিবাহ কৰিবলৈ ভাল ১৯ ন হয়। অতএব হেৰোদিয়ায় তাকে ন সহি তেও ২০ ববিবলৈ মন যৰিলে কিন্তু নোৱাৰিলে। যোহন পৰমণ ধান পুৰুষ আকিং এয়েৰেই হেৰোদে সেই জানি তেঁও ভয় কৰিলে আৰু তেঁও মানিলে ঘোৰু তেঁওৰ কথা শুনি ভালেমান কৰ্ম্ম কৰিলে প্যাক ২। মনে তেওৰ কথা শুনিলে। পচে যেতিয়া যে? কাল হল— হেৰোদে আপোনাৰ জন্য দিন ঘাপে নাৰ ঘধিপতি সকললৈকে সেনাপতিতলৈকে ২২ ৰু লিলি মহাজন সকল লৈকে ভোজ পাতিলে ঘাৰু যেতিয়া হেৰেদিয়াৰ জীয়েকে ঘহি নাচি হেৰে দকে যিবিলাক তেঁওৰ লগী বহিষ্মচিল্ সিবিলাক কে সন্তোষ কৰিলে তেতিয়া ৰজায় সেই চোৱালীক দুলিলে তো যিহলৈকে মন যায় তাকে যোৎ মোজা ২৩ ময় তাকে দিম ঘা তেঁও তাই ঘাস ঘঞ্জিকা কৰিলে বোলে তুমি মোৰ ঘৰত্য পৰ্যান্ডে যিহকে ২৪ মেলা ময় তোমাক তাকে দিম্। এই যনি তাই Q