পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১২৯

126 ও পঞ্চম পাৰ্কে কৰা ৩ ২১ পৰে তেৰো সুস্ত স্কয়। পাচে তেতিয়ায় তাই তেজ বোৰ শুয়া তাতেই তাই পী' কাশ হলা ৩° যেন জানিলে অনেপৰা ভাৰ গৈছিল্ যিশুএ তেতি ক্ষনে ঈয়াৰে ওয পালে সেই হেত তেও এe1g মানুহৰ যা ঘূিৰায় ফুলিলে যেহেৰি ৰ পৰ ৩৪ শিলে কোনে। তেঁওৰ শিষ্যসকলে তেওক ফুলিলে যানুহ তোৰ চাৰxা7ে বহি ৰিহ্মা-ছে ৩ৗয়াকে দেচি। তেৱো মোহোক্ ফোনে পৰশিবে এনেকৈ ৩২ বেল কিয়? পছে এই বল কেনে কৰিলে ওয়াকে ৩ জান’ল তেঁও চৰি303 তেলৈ চালে। সেই তিৰো তয় ' গ'ল যি হয় তাকে জনি ত্ৰাস লসি কন্ধু যান হৃই গ্ৰহি তেও ভৰি পড়ি বেঁ, এটয় বৃত্তান্ত ৩৪ ও ফুপ' কলে। সেভিয়া তেও তাই বুলিলে হে মেনি তো প্ৰতি তো সুস্ত কৰিলে ৰুশল যা ভয় গেfী হে-- ৩৫ তেঁও ইয়াকে কৈছে সেহি সযতে দিন ঘদ্ধি ফাৰ দাৰৰ কোনোবায় গ্ৰাহি তেঁওক্ ফুলিলে তো ৩৬ চলি যৰি কৰু ঘৰু দু দিচী কিয়। পাঁচ সেই ক}} শুনি সিনামৰ বিকাক যিশুএ তুলিলে ৩৭ চিন্তা ন ফুৰি বা কেৰল পুতীয়াহ। ডেভিয়া পিতষ যন্ত্ৰাঙ্কৰ ঘৰু যাৰ ভাবে যেন এই তিনি ৩৮ ৰতিৰেকে ঘৰু কাকো লগৎ ন যানি দিলে তেঁও সিন গ্ৰধিকাৰ ঘৰলৈ ঘাহি মানুহ ফেবিলি ৩৯ কৰি ৰ দ্বাৰু বিনায় বিনয় কান্দিৰ দেrিলে তেতিয়া ভিতৰলৈ গৈ সিহঁত বুলিলে কিয় কৰা কহিয়