পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১১৩

প্ৰভাৰ্সি মাৰ্কেক। ৪ পৃথম পৰ্ব। ঔশ্বৰৰ পূৰ যিম্ভীৰ ভৰাৰ্ত্তৰ আৰম্ভ দে যোৰ দূত তোমাকৈ আগেই তো সম্মুxেt বাট ২ ঘূতাবলৈ ময় পাচে। স্কিহৰ বাট যুকৰ তেঁও বা পোকৰ হাবি, শবদকতে এজনৰ এই যা। ও যেনেকৈ ঘাচাৰ্ঘাৰাক্য লে ঘাচি তেনেকৈ য়োহ ৪ নে হাবিৰ মাত দিয়াইচি আৰু পিতত্ব মোচন বলৈ যালচোৱাৰ ঘৰু সুৰ কীৰ্ত্তন কৰিছিল। ৫ তেতিয়া যিদাহ দেশৰ মানুহে ঘৰু যিকোশলমৰ এটাৰণ তেওৰ ওচৰলৈ গৈ পাতক যোধুলি যুৰ ৬ দন নই তেওৰ বিবানে ধুতৰা হল্। যোহনে ওষ্টৰ লেমি কাপ পিন্থিছিল্ আৰু চাল ৭ছ টালি কঙ্কাল আছিল তেঁও কচুৱা যতড়িই আৰু বন্ধু। ৭ যাই চল্। ঘৰু যোৎ কৰিও ঘধিক শক্তি যাৰ কনৰ জৰু চাপৰি যেলিবৰে যোগ্য ময় নোহোঁ ৮ এনে এজন যো পিছৎ ঘঁহিছে। ময় তোলে। ক পানি দু দিয়ও এই-সুপ কিন্তু তেঁও তোমে লাক বানা- ফু দিয়াব এই বাক্য কীৰ্ত্তন কৰিলে। ৯ নেই কাল- যিশুলিলি' নাজেৰেতৰা ঘা ৪০ যিয়ে হাবিবনে ইড ঋইজি ঘৰু পা নীৰ 'এ ঘাঁহি এই মুকলি ঘা বা কপে