পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১১১

103 ২৮ গ্রভাবি, শক্তি ও মাড়িভনিতু। যেলাকে কুৎ, হতহোৱা যিশু বিচাচিয়া ময় তা ৬ নে। তেঁও ইয়াৎ নয় তেঁও যেনেকৈ কৈছিল সেই ৰুপে ওহি ঘঁহু। যৎ পুতু। শয়ন কৰিছিল সেই স্থান ৭ দেথাহি। ঘৰু সৰকৈ গৈতেঁও মতুলা হ'ৰু বতৰা তেওৰু ভকৎসকল কোৱাড়ৈা শুনা তেঁও | লিলিলৈ তেমোলাককৈ ঘরেই গৈছে তাতে জেও দে»িবা শুনা তােমােলাক, ময় জয়াকে কৈ ৮ চো। সিবিলাক উৰুক স্বয়ে স্মৃতি হৰিধিৎমনে মৈ দামৰু ওচৰৰপৰা গল ঘা সিবিলাকু বড়। ৯ দিবলৈ লতু বৰিলে। সিবিলাকে শিষ্যৎ বৰা কবলৈ লড়িচিল্ সেই বেলা যিশুসিবিলাকক দেu দিলে বোলে বাৰে শল্ হোক। পচে সিবিলাকে ১০ ঘহি তেঁওৰ চৰণ বাৰ পূজা কৰিল। তেতিয়া যিশু ফুলিলে ভৰ নায় যােব। মােহ ভায়হঁতক গ লিলিলৈ যাবলৈ বোল। গৈ সিহঁতে তাতে মােহােক দেবি। ৪১ সিবিলাক গৈছিল্ দেখা সেই বেলা কেভেটি ৰমি যা হেনালৈ গ্রাহি যি তাকবন্ধু ১২ হিতসকলৰ ঘাম কলেহি। তেতিয়া সিবিলাকে গাঁৱোঠুচাইতে সৈতে গেu+য় স্মলচ কৰি চিপ ১৩ হীহঁতক বন aৱালে বােলে তহতে এনেকৈ কইক হেনে গাৰ টোপনি ঘাহি'ল তেঁওৰ ভকৎইতে ৪৪ কাত্রি ঘাহি তেঁও* চুৰ কৰি লৈ গল । এই কথা যে দি অধিকাৰৰ কান পড়ে পাচে তেঁওৰ আগকৈ ৪৫ যেলি তুইক স্নামি মামি। ঘতএব সিহতে সেই ৭ লৈ যেনেকৈ শিকালে তেনেকৈ কলে। এই কথা