পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১০৩

100 ২৬ ঘতুৰি শতি' যাতিঃভনিড়। পবান পুৰোহিতৰ চৰাঘৰলৈ সিহতৰু পিছে গল পচে ভিতৰলৈ গৈ শেহ দেখিবলৈ বন্দিহঁতৰ লগ ৫৯ তে বহিল। তেতিয়া পূবান পুৰোহিত্যকলে আৰু গ্ৰামৰ দ্ৰুসকলে ঘামেলগৈ মানুহেও যিশু দুহিয়া ৬০ কৰি বাৰবলৈ মিলায়া সাকী বিচাৰিলে, কিন্তু নে ৬৪ পালে। ভালোও মিচলীয় সাকী ঘাহি' হয় কিন্তু মনস্থ কাকো নেপালে। শেহৎ দুটা মিচীয়া সাকী ঘহি ইলিলে এও লিছিল বোলে সয় জ্বশ্বৰৰ দৌ ওল ভাঙ্গি, জ্যাকও তিনি দিনভিতৰতে বাৰিপাৰে। ৩২ পাড়ে ৭বান পুৰোহি ওহি তেও তুলিলে তুমি দে যেন একো উত্তৰ নকৰি ঘাড় বৃহঁতে তোমাক বহি যা কৰি যি ৭মাণ দিছে কৃয়াৰ ‘ক বেলা পাচে. যিন্ত ৩৩ নিজ দি 28কিল। তাতপাচ বান, ৰোহিতে তেঁওৰু বুলিলে তোক ময় জীব, অশ্বৰৰ নাম লো ৰায় শপৎ কঢ়ও ঘাম— কোৱা তুম ঔশ্বৰৰ পুত্ৰ ৩৪ খ্ৰীভ হোৱা নে নোহোৱা। যিশু। তেওক ইলিলে ভূমি বুলি 'ছা কিন্তু ময় তোমোলাক এনেকৈ ও যাচে তোমোলাকে মানুহৰ পুতেকক মহিমাহু দক্ষিণ ফলে বহি কাশৰ মেঘৰ ওপৰৰ ঘাহিব ৩৫ দেবি॥ তেতিয়া পূৰ্বান্ হোহিতে ঘাপোনাৰ কাপৰ ফালি ফুলিলে ও নিন্দা কৰিলে ঘৰু ঘামাৰ সাকীৰ পয়োজন্ কি এতিয়া দে ঈয়াস্থ নিন্দা তো ৬ মোলাকে শুনি তোমোলাকৰ মনে কি বৰে নিখি ৩৭ লকে ও কৰিলে বোলে ঐ ববাহ হৃইছে। তেতি যা সিবিলাকে তেঁওৰ মুৎ 2য় দিলে আৰু যৰিয়ালে ৪৮ দ্বাৰু মানুহে তেঁও চড় মাৰিলে স্থাৰু বিক্ষথিলে হে