পৃষ্ঠা:ধৰ্ম্মপুস্তক.djvu/১০০

২৬ ঘণ্ডুবি,শতি মাতিভনিতু। 97 ২৭ এই। ঘা ময় তোমোলক ও তেমেলকে সৈতে ময় ঘাপোনাৰ পিতৃ ৰাজ্যৎ নবীন নিদিয়ে। ২৮ মানে যয় এতিয়াৰপৰা ঘৰু, দুস্কা গুটিৰ ৰহ মী পায়ে। ২১ পটে সিবিলাকে এটি গীত গায় জিতষ্ক পৰ্বতলৈ ৩৭ গতি কৰিলে ঘাকও তেতিয়া যিশু। সিবিলাকু ধু ৩১ লিলে গ্ৰাতিৰাতি তোমোলৰ যোৰ লগৎ হেক= পৰিা কিয়নো এনে লেন ঘাচে ময় মিয়া মা ৩২ ৰিম পাচে জাক যে গোটং হৃব। কিন্তু মোৰ * নন্দন পাচে তোমোলাফ দ্যাগেইময় গালিলি, ৩3 লৈ যা। পিতৰে যাৎ লগালে বেলে যেদি স্বপে। ন’ৰ লগৎ এটাই বাবিৎ হয় তাপি ময় কদাচিত ৩৪ বাধিৎ নোহে। যিশুৰ তাক ফুলিলে নিশ্চয় কৰি ময় তোমাকঁও গুজি ৰাতি কয় তা দিয়া প্যাগেই যোৰ?ৈ তুমি তিনি বেলি *ৈ নোচিব। ৩৫ পিতৰে ভেঁক খুঁলিলে যে দ যয় ঘপোনা লা ম যে এই তথাপি ঘপোনাৰফে শৈ লোচি, নেথাকি সকলে। শিষ্যে এনেকৈ কলে। তেতিয়া যিশু। সিবিলাকে সৈতে তেমনি নামে এ*, নলৈ ঘাহি শিষ্যসকল ইলিলে যায় সৌফি ন্তে গৈ কামনা কৰেমানে তোমোলাকু আয়াতে বহ। ৩৭ তেতিয়া ভেও পিতকে ঘৰু জেবদিৰ দুয় তেক লাৎ ললে পাচে তিশোকযুক্ত হৃই মন ৰুম ৩৮ লাীিৰ ধৰিলে। তেতিয়া সিবিলাক ইলিলে মৃত্যু কালৰ নিচিনাকৈ মোৰ মনৎ ঘন্ত কষ্ট লাগিছে তোয়োলাকে আয়াতে ময়ে সৈতে পত্ৰ দি কা ,