এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৯৪
দেৱজিত।
নিদ্ৰা বাণ দিলোঁ তোক ত্ৰৈলোক্য বিজয়।
ইসব প্ৰমুখ্যে শিখাই আছোঁ শৰচয়॥
মন্ত্ৰ সমে শিখাই আছোঁ দিব্য শৰ তোক।
সেহিসে কাৰণে ৰণ দিবে আইলি মোক॥৪৫৩
ধিক তোক শৰ শিখাই পাইলোঁ বৰ ফল।
তোৰ মোৰ ভৈলা আজি দুৰ্ঘোৰ কন্দল॥
যেন বৈদ্যলোকে ধৰি সৰ্পক যে পোষে।
চল পাইলে সেই সৰ্পে বৈদ্যক যে নাশে॥৪৫৪
সেই মতে পাপী তই বৰ নিদাৰুণ।
চল পাই মোৰ সেনা কৰিলিহি চন্ন॥
পিতৃগুৰু বুলি পাপী নজানিলি গুণ।
তোৰ সম চাণ্ডাল নাহিকে নিদাৰুণ॥৪৫৫
অৰ্জ্জুনে বদতি পিতৃ কৰোহোঁ বন্দন।
অকাৰণে মোক নিন্দা বোলাহা বচন॥
অৰ্জ্জুনে বোলন্ত পিতৃ শুনা দৃঢ়বাক।
অস্ত্ৰ শিখাইবাক স্বৰ্গে আনিলা আমাক॥৪৫৬
দৈত্যক মাৰিয়া বাসা দিলোঁ যমালয়।
অদ্যাপিয়ো স্বৰ্গ ভোগ কৰা হৰি হয়॥
বামনে তোমাক ৰাজ্য দিল যেহি মতে।
দৈত্যক মাৰিয়া থাপিলোহোঁ সেই মতে॥৪৫৭
আমাৰ আগত দেৱতাৰ দৰ্প বাণী।
দৈত্যৰ ভয়ত দেৱ পলায় দিশ চানি॥
