পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৮২

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮২
দেৱজিত


সত্য কৰি বোলোঁ‌ সখি মই স্বৰূপত।
পূৰ্ব্বৰ সমান বল আছে গাণ্ডিৱত॥
তোমাৰ শৰীৰে দিছোঁ‌ ত্ৰৈলোক্যৰ বল।
সি কাৰণে ধনু তোমাৰ নসহে আস্ফাল॥৩৮৭
মোহোৰ বচন শুনা বীৰ ধনঞ্জয়।
মনত কিঞ্চিত তুমি নকৰা সংশয়॥
দেৱ-সেনা মাৰা আবে মোৰ কথা ৰাখি।
এতেকে গাণ্ডিৱ ধনু এৰা প্ৰাণ সখি॥৩৮৮
মোহোৰ শাৰঙ্গ ধনু ত্ৰৈলোক্য বিজয়।
আমাৰ শাৰঙ্গ ধৰা বীৰ ধনঞ্জয়॥
ব্ৰহ্মা হৰ অনন্তে নপাৰে টানিক।
হেনয় শাৰঙ্গ ধনু ধৰা মোৰ বাক॥৩৮৯
চৰাচৰ ইটো ধনু পাৰে বিনাশিতে।
হেনয় ধনুক তুমি ধৰা দৃঢ়চিত্তে॥
শাৰঙ্গ ধনুৰ মই কি কৈবো মহিমা।
ব্ৰহ্মা হৰ অনন্তে নাপাৱে যাৰ সীমা॥
শাৰঙ্গ ধনুৰ মই কি কৈবো কাৰণ।
ষত শৰ ওলায় লেখিবেক কোন জন॥
হেনয় শাৰঙ্গ ধনু যত শৰগণ।
নিমিষে ঢাকিবে পাৰে চৈধ্যয় ভুবন॥৩৯১
হেনয় শাৰঙ্গ ধনু ধৰা বীৰ সাৰ।
দেৱ-সেনা মাৰি তুমি কৰিয়ে সংহাৰ॥