এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮০
দেৱজিত।
চৰাচৰ দেৱ দৈত্য প্ৰাণী আছে যত।
সকলৰে বল দিলা অৰ্জ্জুন-গাৱত॥
সেই বেলা বল বীৰ্য্য অৰ্জ্জুনক দিলা।
সেই বেলা গাণ্ডিৱৰ বল বীৰ্য্য ভৈলা।৩৭৬
গাণ্ডিৱক টানি বীৰে নপাৱন্ত চল।
লেক সেক কৰে গাণ্ডিৱত নাহি বল॥
ধনুত নেদেখি বল বিস্ময় যে ভৈলা।
কৃষ্ণক সম্বুধি বীৰে বুলিবাক লৈলা॥৩৭৭
অৰ্জ্জুন বদতি সখি শুনা স্বৰূপত।
পূৰ্ব্বৰ সমান বল নাই গাণ্ডিৱত॥
এই ধনু ধৰি স্বৰ্গে যত দৈত্যগণ।
সবাকে বধিলোঁ মই কৰি ঘোৰ ৰণ॥৩৭৮
পৃথিবীত মাৰিলোহোঁ বীৰ যত যত।
কি কহিবো সখি মই তোমাৰ আগত॥
ভীষ্ম দ্ৰোণ কৰ্ণক বধিলোঁ ঘোৰ ৰণে।
আবে গাণ্ডিৱত বল নাই কি কাৰণে॥৭৯
গাণ্ডিৱ ধনুৰ বল কিয় নাই মোৰ।
যাৰ বল দেখি দৈত্য ৰাক্ষসৰ ডৰ॥
কিবা মোৰ মৃত্যুকাল মিলিলেক আসি।
সিকাৰণে গাণ্ডিৱৰ বল গৈলা নাশি॥৩৮০
ধনুৰ নেদেখি বল কম্পে মোৰ মতি।
আকে জানি সখি মোত কহা যদুপতি॥
