এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৫
দেৱজিত।
হেন দেখি ধনঞ্জয় ভৈলন্ত বিস্ময়।
মাধৱে বোলন্ত সখি নকৰিবা ভয়॥৩৪৮
শীঘ্ৰ কৰি যোৰা সখি ব্ৰহ্মদত্ত বাণ।
দেৱ-শৰ কাটি সখি কৰিয়ো নিৰ্য্যান॥
মাধৱৰ বচনে অৰ্জ্জুন মহামানী।
ব্ৰহ্মদত্ত শৰ বীৰে যুৰিলেক আনি॥৩৪৯
গাণ্ডিৱক টানি বীৰে প্ৰহাৰিলা ডাটি।
অৰ্জ্জুনৰ শৰে শৰ পেলাইলেক কাটি॥
সেহি বেলা বায়ুবাণ হানি ধনঞ্জয়।
উৰুৱাইলা দেৱতাৰ কোটি শৰচয়॥৩৫৩
শৰচন্ন দেখি চন্দ্ৰৰ কম্পিলা হৃদয়।
সেই বেলা চন্দ্ৰে লৈলা ব্ৰহ্ম বাণ চয়॥
গাণ্ডিৱ ধনুক ধনঞ্জয়ে ধৰি কৰে।
ব্ৰহ্মবাণ দিব্য শৰ যুৰি বীৰবৰে॥৩৫১
চন্দ্ৰৰ বাণক বীৰে কৰিলা সন্ধান।
আকাশতে দেৱ বাণ কৰিলা নিৰ্য্যান॥
ব্ৰহ্মবাণ ব্ৰহ্মবাণে কৰিলা সংহাৰ।
দিব্য দশ শৰে যে চন্দ্ৰক দিলা ধাৰ॥৩৫২
চন্দ্ৰৰ হিয়াত শৰ পৰিলেক টানে।
বিমূৰ্চ্ছিত ভৈলা চন্দ্ৰ শৰৰ সন্ধানে॥
সেই বেগে দুয়ো বাণ শীঘ্ৰ বেগে আসি।
অৰ্জ্জুনৰ তূণত থাকিলা ৰঙ্গে পশি॥৩৫৩
