এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭০
দেৱজিত।
আৰ বীৰে শৰ তাক কৰিতে নেদিলা।
অৰ্দ্ধচন্দ্ৰ শৰে তাৰ ধনুক চেদিলা॥
তূণ বাণ সকলে কাটিলা শৰে হানি।
পাচে ধনঞ্জয়ে সাত শৰ লৈলা আনি॥৩২১
হেন দেখি বিজম্ভৰ ভৈলা মহা ডৰ।
লৱৰি পলাইলা যেন মেৰু গিৰিবৰ॥
বিজম্ভ পলাইলা দেখি শম্ভ মহাবীৰ।
অৰ্জ্জুনক ধাইলা বীৰ দুৰ্জ্জয় শৰীৰ॥৩২২
অৰে অৰে অৰ্জ্জুন তই কিনো ভৈলি চণ্ড।
দেৱগণ মাৰিয়া কৰিলি লণ্ড ভণ্ড॥
এহি বুলি বীৰে কৰিলেক ক্ৰোধ দৃষ্টি।
অৰ্জ্জুনক কৰিলেক ঘোৰ শৰ বৃষ্টি॥৩২৩
শৰবৃষ্টি সম্ভে কৰিলেক অসংখ্যাত।
কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক নেদেখিয়া সিবেলাত॥
অৰ্জ্জুন কৃষ্ণক নেদেখিয়া শৰজালে।
হেন দেখি হাঁসিলন্ত দশ দিগ পালে॥৩২৪
অৰ্জ্জুনে হাজাৰ লক্ষ লক্ষ শৰ হানে।
তেতিক্ষণে অন্ধকাৰ গুছাইলা অৰ্জ্জুনে॥
সাত শৰে শম্ভৰ হৃদয় মাজে ভেদি।
অৰ্দ্ধচন্দ্ৰ শৰে তাৰ ধনুখান চেদি॥৩২৫
পাচে ধনঞ্জয়ে ব্ৰহ্মবাণ প্ৰহাৰিলা।
শম্ভৰ হিয়াত পৰি পিঠি বাজ ভৈলা॥
