এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬৫
দেৱজিত।
অনল বিনল বহ্নি শৰ প্ৰহাৰিলা।
বিধুম যে অগ্নি হুই আকাশে চলিলা॥২৯৩
অৰ্জ্জুনে দেখে যে শৰ আসে দিশ চানি।
অৰ্জ্জুনে কৰিলা নাশ ব্ৰহ্ম অস্ত্ৰ হানি॥
অৰ্জ্জুনেও হানিলন্ত অৰ্দ্ধচন্দ্ৰ শৰ।
বৰুণৰ ভেদিলন্ত দিব্য কলেৱৰ॥২৯৪
মগৰক ভেদিলন্ত শৰ এক শত।
বিশ্ৰুতি পৰিলা দেৱ মগৰে সহিত॥
কতক্ষণে চেতন লভিলা দিগপাল।
মোক ভঙ্গাইলেক কিনো মনুষ্য চাৱাল॥২৯৫
এহি বুলি ক্ৰোধ ভৈলা বৰুণ দেৱৰ।
অৰ্জ্জুনক লাগি শৰ কৰিলা প্ৰহাৰ॥
অযুত নিযুত লক্ষ হাজাৰ দিব্য শৰ।
খঙ্গ মনে প্ৰহাৰ কৰয় দেৱ বৰ॥২৯৬
শৰ আসে দেখি অৰ্জ্জুনৰ ক্ৰোধ বৰ।
বৰুণৰ শৰক হানিলা দিব্য শৰ॥
আকাশতে বৰুণৰ শৰ কৈলা চন্ন।
হেন দেখি বৰুণৰ ক্ৰোধ ভৈলা টান॥২৯৭
সাত গোট ব্ৰহ্মবাণ পঠাইলেক হানি।
অৰ্জ্জুনক লাগি চলে আকাশক চানি॥
যেন মতে দাবাগ্নি যে দেখি আকাশত।
প্ৰলয়ৰ জুই যেন দেখি সেহি মত॥২৯৮
