এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬০
দেৱজিত।
তই পাপী পাপ কৰিছাস যত যত।
তোত পৰে পাপী আৰ নাহিকে স্বৰ্গত॥
ধিক ধিক দেৱৰাজ আচোক তোৰ নাম।
চাণ্ডালতাধিক তই পাতকী অধম॥২৬৬
মাধৱে বুলিলা যত বাসৱৰ আগে।
অস্ত্ৰ ধৰি ইন্দ্ৰক কি কাটিবাক লাগে॥
মাধৱৰ ধিক্কাৰ যে বজ্ৰৰ সন্ধান।
ইন্দ্ৰৰ হৃদয়ে পৰি ভৈলা কম্পমান॥২৬৭
শুকান বনত যেন অগনি লাগিলা।
ঘৃত পাই যেনমতে আগনি জ্বলিলা।
মাতলি যোগাইলা নিয়া দিব্য ৰথখান।
সেই ৰথে চৰিলন্ত কাশ্যপ নন্দন॥২৬৮
মাধৱৰ নিন্দাত ইন্দ্ৰৰ ক্ৰোধ মন।
বামহাতে ধৰিল দৃঢাঙ্গ ধনুখান।
দৃঢাঙ্গ ধনুক ইন্দ্ৰে টঙ্কাৰ কৰিলা।
দৃঢ়াঙ্গ ধনুৰ ধ্বনি ব্ৰহ্মাণ্ড লৰিলা।২৬৯
অৰ্জ্জুনে কৰিলা পাচে বাসৱে প্ৰণতি।
মোক দোষ নেদিবাহা দেৱ সুৰপতি॥
এহি বুলি গাণ্ডীবক টঙ্কাৰ কৰিলা।
কৃষ্ণৰ মায়ায়ে ঘোৰ শব্দে উৰি গৈলা॥২৭০
গাণ্ডীৱ ধনুৰ মহা বিপৰীত চণ্ড।
কম্পিলেক স্বৰ্গ মহী পাতাল যে খগু।
