এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৬
দেৱজিত।
মোৰ মান খণ্ডাই সবে খাইলা পূজাচয়।
হেন দেখি ক্ৰোধে পাচে জ্বলিলোহোঁ ময়॥
প্ৰলয়ৰ অগ্নিসম সাক্ষাতে জ্বলিলোঁ।
প্ৰলয়ৰ বজ্ৰমেঘ আনিবাক গৈলোঁ॥২৪৪
সম্বৰ্ত্তক আদি কৰি বজ্ৰ মেঘ আনি।
গোকুলৰ উপৰত বৃষ্টি কৰোঁ চানি॥
প্ৰলয়-মেঘক মই আদেশিলোঁ ডাটি।
বৰষিলোঁ মই সাত দিন সাত ৰাতি॥২৪৫
বজ্ৰ মেঘ বৰষিলা ঘোৰ শিলা জলে।
ঠাই নপাই পশিলন্ত পৰ্ব্বতৰ তলে॥
মোৰ পূজা ভঙ্গ কৰি কৃষ্ণ কি কৰিলি।
জৰাসন্ধ ভয়ে তই সাগৰে পশিলি॥২৪৬
আৰু খাইলি গোপৰ লয়নু কৰি চূৰ।
তোৰ সম পাতকী নেদেখোঁ মই ঘোৰ॥
পৰস্ত্ৰীক হৰিয়া বনক লৈয়া যায়।
তোৰ সম পাতকী নাহিকে একো ঠাই॥২৪৭
আপোনাৰ মোমাক যে মাৰিলিহি তই।
তোৰ সম পাপমতি নতু দেখোঁ মই॥
কামদেৱ পুত্ৰ অনিৰুদ্ধ বহাৰীক।
উষা নামে বহাৰীক হৰিলি কিসক॥২৪৮
পুত্ৰ অৰ্জ্জুনক মোৰ ভ্ৰষ্ট যে কৰিলি।
সোদৰ মোমাৰ জিউ বহিনীক দিলি॥
