এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৪
দেৱজিত।
ৰথ ধনু তূণ বাণ আছে সব সাজ।
যদি যুদ্ধ দিবি পুত্ৰ মোত কৈয়ো কাজ॥
অচেদ অভেদ ৰথ ধনু শৰচয়।
লগত আনিয়া আছা বীৰ ধনঞ্জয়॥২৩৩
অৱশ্যে কৰিবি যুদ্ধ কওঁ স্বৰূপত।
সত্য কৰি কহ পুত্ৰ মোহোৰ আগত॥
দহোঁ দহোঁ কৰা দুয়ো ভুবন চৈধ্যয়।
সিকাৰণে শোধোঁ তোত বীৰ ধনঞ্জয়॥২৩৪
হেন শুনি অৰ্জ্জুনেও চপৰাইলা মাথ।
নমোঁ পিতৃ ইন্দ্ৰ তুমি ত্ৰিদশৰ নাথ॥
নমোঁ নমোঁ পিতৃ প্ৰভু দেৱ পুৰন্দৰ।
দশ দিগপালৰ যে তুমি অধিকাৰ॥২৩৫
বীজেন্দ্ৰিয় বনৰ মৃগক এক ধৰি।
আমাক দিয়োক বাপ দেৱ হয় হৰি॥
নেদিলেও মৃগ এক নিবোহোঁ নিশ্চয়।
আক জানি মৃগ এক দিয়ো হৰিহয়॥২৩৬
অৰ্জ্জুনৰ বচনে ইন্দ্ৰৰ বৰ ক্ৰোধ।
মৃগ নিলে বাপ ঘোৰ লাগিবেক যুদ্ধ॥
পিতৃৰ পুত্ৰৰ ঘোৰ লাগিবে কন্দল।
আক জানি মৃগ এৰি চলা মহাবল॥২৩৭
কৃষ্ণৰ বচনে বাপ আইলি ঐক তই।
মোহোৰ বচনে মৃগ এৰা ধনঞ্জয়॥
