এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫৩
দেৱজিত।
যথা আছে কৃষ্ণ ধনঞ্জয় বীৰ দুই।
তাকে বহে জয় ৰথ ইন্দ্ৰে সাজ হুই॥২২৭
মেৰুৰ উত্তৰে আছে বীজেন্দ্ৰিয় বন।
অহাকে চলিলা দেৱ সহস্ৰ লোচন॥
যেহেন সাগৰে দশোদিশে বাঢ়ি গৈলা।
যেন কাল মেঘখান গগনে চলিলা॥২২৮
সেইমতে ঢাকি দশ দিগপালগণ।
কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক কৰিবাক যায় ৰণ॥
মাধৱে দেখন্ত দেৱ-সেনা আসে চানি।
অৰ্জ্জুনক বুলিলন্ত পৰিহাস বাণী॥২২৯
দশোদিশ ঢাকি আসে দেৱতা যে গণ।
কেনমতে সখি তুমি কৰিবাহা ৰণ॥
অৰ্জ্জুন বদতি সখি শুনা দামোদৰ।
ইন্দ্ৰ সুৰাসুৰে মই কেন কৰোঁ ডৰ॥২৩০
তুমি মোৰ সহায় যদি ভৈলা নাৰায়ণ।
দুৰ্ঘোৰ সমৰে কৰোঁ দেৱ-সেনা চন্ন॥
দেৱতাৰ অৰ্জ্জুনৰ দেখা দেখি ভৈলা।
অৰ্জ্জুনৰ পাশে পাচে ইন্দ্ৰ চলি গৈলা॥২৩১
ইন্দ্ৰে যে বোলন্ত পাচে অৰ্জ্জুনক চাই।
কিসক আসিলি পুত্ৰ মোহোৰ যে ঠাই॥
কিবা যুদ্ধ কৰা তোৰ নুবুজোহোঁ মন।
তোৰ লগে আসি আছে দুষ্ট নাৰায়ণ॥২৩২
