এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫১
দেৱজিত।
বৈশম্পায়ন বদতি শুনিয়ো জন্মেজয়।
প্ৰচণ্ড বাদ্যক বজাৱয় দেৱচয়॥২১৬
আত অনন্তৰে কথা শুনা মহাশয়।
নিজ নিজ যানে চৰি চলে দেৱচয়॥
ঐৰাৱতে চৰিলন্ত দেৱ সুৰপতি।
নৰস্কন্ধে কুবেৰ মহিসে ধৰ্ম্মমতি॥২১৭
হৰিণত বায়ু দেৱ মগৰে বৰুণ।
সপ্ত ঘোটকত সূৰ্য্য সহস্ৰ কিৰণ॥
শশাত যে চন্দ্ৰ ছাগলত হুতাশন।
নিৰিত বিৰিয়া পশুত চৰি ৰঙ্গ মন॥২১৮
ঈশান চৰিলা নিজ ভুজঙ্গ বাহনে।
আনো দেৱগণে চৰিলন্ত নিজ যানে॥
সম্ভাসুৰ চৰিলন্ত গন্ধৰ্ব্ব বাহনে।
অজম্ভ চৰিলা গৈয়া গড়ৰ যে যানে॥২১৯
বীজম্ভ চৰিলা যাই ঘোঙ্গৰ বাহনে।
সম্ভ যে চৰিলা তাৰ বৰাহৰ যানে॥
গম্ভ যে চৰিলা শূল ধৰি হস্তী-স্কন্ধে।
অচণ্ড চৰিলা যাই নেউলত প্ৰৱন্ধে॥২২০
বিজম্ভ উঠিলা তাৰ মৃগৰ যে যানে।
কাল বীৰ চৰিলন্ত বাঘৰ বাহনে॥
মহাজম্ভ কঙ্কৰ পক্ষীত গৈলা চৰি।
অজঙ্গ ধাইলেক কোৰঞ্ছৰ পিঠিত লৰি॥২২১
