এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫০
দেৱজিত।
অষ্টাদশ পুৰাণত ভাগৱতে কহে যত
তৰিবে নপাৰে নামবিনে॥২১২
ধন জন অৰ্থচয় জানা সবে মায়াময়
সমস্তে বস্তুক তেজি অতি।
সি সবক পৰিহৰি হৰিনাম খাণ্ডা ধৰি
পেলায়োক মোহ জৰি কাটি॥
মাধৱে ভণিলা পদ শুনা সবে সভাসদ
এৰি সৰ্ব্বজনে আন কাম।
পাপ সব হৌক নাশ বৈকুণ্ঠত পাইবা বাস
ডাকি সবে বোলা ৰাম ৰাম॥২১৩
পদ।
মাতলিয়ো ইন্দ্ৰৰ আদেশ শীৰে ধৰি।
ৰথ সাজিবাক গৈলা শীঘ্ৰে দৰদৰি॥
হাজাৰ ঘোৰাক যুৰি সাজি ৰথখান।
সাক্ষাতে দেখিয়া যেন কৈলাস সমান॥২১৪
অচেদ অভেদ ৰথ দিব্য ধনু খান।
যাক দেখি দৈত্য দানৱৰ কম্পে মন॥
অক্ষয় তূণক শেল খড়্গ চৰ্ম্মবৰ।
মাতলিয়ে থৈলা সেই ৰথৰ উপৰ॥২১৫
মৃদঙ্গ কাহাল ভেৰী বাৱে ঢাক ঢোল।
দুন্দুভি দগৰ যে তালৰ বাদ্য ৰোল॥
