পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৪০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪০
দেৱজিত।

হেন দেখি মই  স্বৰ্গক আনিলোঁ
 শিখাইলোহোঁ অস্ত্ৰচয়।
কেন মতে মই  মাৰিবো অৰ্জ্জুন
 শুনিয়ো দেৱতাচয়॥
অস্ত্ৰ শিখাই মই  বুলিলোঁ বচন
 শুনা বীৰ ধনঞ্জয়।
মাতলি সহিতে  কালকুঞ্জ দৈত্যে
 শীঘ্ৰ বেগে যায়ো ধায়॥১৮৬
বৰ বেগে যাই  দৈত্যক যে পাই
 মাৰিলন্ত ধনঞ্জয়।
মোহোৰ যে শাল  গুছাই ধনঞ্জয়।
 দৈত্যক কৰিয়া ক্ষয়॥
সেহি দিন ধৰি  মোহোৰ যে মনে
 উজ্জ্বলিত ভৈলা কায়।
এতেকে অৰ্জ্জুনে  কিমতে বধিবো
 কহা মোত দেৱচয়॥১৮৭
অৰ্জ্জুন পুত্ৰক  কিমতে যুঁজিবো
 মোহোৰ লাগয় লাজ।
এহিসে কাৰণে  শোধো দেৱগণ
 কহিয়ো মোহোত কাজ॥
ক্ৰোধৰ বেগত  বোলোহোঁ বচন
 মাৰিবোহোঁ ধনঞ্জয়।