এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
দেৱজিত।
অৰ্জ্জুন পুত্ত্ৰৰ মনে মই বৰ মন্দ।
বজ্ৰহানি নিপাতিবো অৰ্জ্জুনৰ স্কন্ধ॥১৬৭
বাসুকি প্ৰমুখ্যে সৰ্প আসি আছে যত।
অৰ্জ্জুন কৃষ্ণক মাৰি ৰণে কৰা হত।
বাসুকিৰ লগে আসি আছে যত সৰ্প।
অৰ্জ্জুন কৃষ্ণক মাৰিবাক কৰে দৰ্প॥১৬৮
বাসৱ বদতি কথা শুনা দেৱচয়।
অৰ্জ্জুনক ৰণে কেহো নকৰিবা ভয়॥
কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক দেখি নহৈবাহা ত্ৰাস।
ঘোৰ ৰণে দুইকো মই কৰিবো বিনাশ॥১৬৯
দৰ্পবাণী বুলিলন্ত দেৱ পুৰন্দৰ।
সিংহাসনে বসি ৰৈলা যেন গিৰিবৰ॥
এহিমতে বসি আছে সহস্ৰ লোচন।
চৌপাশে আৱৰি ৰৈলা যত দেৱগণ॥১৭০
দেখিয়ো কৃষ্ণৰ কেনে যোগ মায়া বল।
ইন্দ্ৰ অৰ্জ্জুনৰ কেনে লগাইলা কন্দল।
পিতৃৰ পুত্ত্ৰৰ দেখা ভৈলা ঘোৰ ৰণ।
গৰ্ব্বমদে অন্ধ জ্বলে বিবৰ্ণ বদন॥১৭১
মৰণতোধিক পাচে ভৈলা সুৰপতি।
দেখিয়ো কৃষ্ণৰ কেনে অনন্ত শকতি॥
আকে জানি গৰ্ব্ব নকৰিবা একোজন।
তিলমাত্ৰো গৰ্ব্ব ন সহন্ত নাৰায়ণ॥১৭২
