এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৫
দেৱজিত।
বাসৱ বদতি সবে শুনা দেৱ চয়।
আমাক যুঁজিতে আইলা কৃষ্ণ ধনঞ্জয়॥
মোৰ বীজেন্দ্ৰিয় বন দহিবাক প্ৰতি।
আসিলেক ধনঞ্জয় দেৱ যদুপতি॥১৬২
সুবৰ্ণ ৰতন হীৰা মাণিক বৈদূৰ্য্য।
নাজানয় দিন ৰাতি জ্বলে যেন সূৰ্য্য॥
হেনয় মৃগক ধনঞ্জয় দামোদৰ।
নিবাক আসিলা শুনা দেৱ নিৰন্তৰ॥১৬৩
পূৰ্ব্বত খাণ্ডৱ বন দহিলা যৈসানি।
কিছু নুবুলিলোঁ মই পুত্ৰ হেন জানি॥
মোক প্ৰতি শৰ চয় হানে ধনঞ্জয়।
নকৰিলোঁ শৰ মই পুত্ৰক দয়ায়॥১৬৪
পুত্ৰে দহিলেক বন যুদ্ধ নকৰিলোঁ।
লাজ হুই ভয়ে মই স্বৰ্গক আসিলোঁ॥
মোক আসিবাক দেখি সব দেৱগণ।
উলটি আসিলা সবে নকৰিয়া ৰণ॥১৬৫
সেই ধনঞ্জয় পুত্ৰে মোক দিলা ৰণ।
আকে জানি সাজ পাৰ হুয়ো দেৱগণ॥
কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক সুৰাসুৰে দিয়ো ৰণ।
ঘোৰ ৰণে মাৰি খেদা যমৰ কাৰণ॥১৬৬
শুনা দেৱগণ সবে সৈন্য মোৰ বাণী!
মাৰা কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক মোৰ আজ্ঞা মানি।
