পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৩৪

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
দেৱজিত।

দেৱতাৰ লগে আছে ৰাক্ষস দশ জন।
দেৱতাক ৰাখি কৰে শত্ৰুক নিৰ্য্যান॥১৫৬
একো একো দেৱক দেখন্তে কাল সম।
ত্ৰৈলোক্য দহিবে খোজে কালান্তক যম।
ইন্দ্ৰক প্ৰণামি বোলে সব দেৱগণ।
নমো শত্ৰু নিমৰ্দ্দন সহস্ৰ লোচন॥১৫৭
আমাক কি কাৰ্য্যে আনাইলাহা হৰিহয়।
তোমাৰ বিমনে দহে আমাৰ হৃদয়॥
তোমাৰ কষ্টক দেখি আমাৰ দহে প্ৰাণ।
আজ্ঞা কৰা চন্ন আজি কৰোঁ ত্ৰিভুবন॥ ১৫৮
অমৃত মথন্তে দৈত্যগণক সংহাৰি।
তোমাৰ যশস্যা থৈলে দশোদিশ যুৰি॥
তোমাৰ প্ৰসাদে প্ৰভু কাকো নাহি ডৰ।
অমৃতক খাই ভৈলোঁ অজৰ অমৰ॥১৫৯
আমাক যে আজ্ঞা কৰা শীঘ্ৰ কৰি যাওঁ।
তোমাৰ বৈৰীক মাৰি যমক পঠাওঁ॥
মোক্ষ মোক্ষ দেৱতাৰ শুনিয়ো বচন।
দেৱতাক চাই বোলে কাশ্যপ নন্দন॥১৬০
ধন্য ধন্য দেৱ সেনা বুলিলাহা ভাল।
আমাক ৰাখিতে জানো পাৰা দিগপাল।
সত্য কৰি জানিলোহোঁ বচন প্ৰমাণ।
মোক যুদ্ধে ৰাখি দিবা তোমাসাৰ প্ৰাণ॥১১১