এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১৮
দেৱজিত।
ইটো ৰূপ নাজানিয়া প্ৰভু দেৱ হৰি।
তোমাক নিন্দিলোঁ স্বৰ্গে মহা ক্ৰোধ কৰি॥১০৭৫
নমোঁ নমোঁ প্ৰভু মোক দিয়োক নিৰ্ভয়।
তোমাৰ চৰণে পৰি আছোঁ হৰিহয়॥
এহি বুলি স্তুতি নতি কৰিয়া ভকতি।
কৃষ্ণৰ চৰণে পৰি আছে সুৰপতি॥১০৭৬
ইন্দ্ৰৰ স্তুতিক শুনি হাঁসে নাৰায়ণ।
ইন্দ্ৰক সম্বুদ্ধি হৰি বুলিলা বচন॥
উঠা উঠা সুৰপতি বৰ তুষ্ট ভৈলোঁ।
তোহোক লাগিয়া ক্ৰোধ সকলো এৰিলোঁ॥১০৭৭
হয় হস্তী ৰথ সৈন্য যত ভৈলা ছন্ন।
তাহাক জীয়াইবে লাগি কৰিয়ো যতন॥
যম দণ্ড আদি কৰি অস্ত্ৰ শস্ত্ৰ যত।
অৰ্জ্জুনে কাটিয়া আছে দুৰ্ঘোৰ ৰণত॥১০৭৮
খড়্গ চৰ্ম্ম পাশা শক্তি শূল মহেশৰ।
পূৰ্ব্বক সমান হৌক স্পৰ্শে অমৃতৰ॥
এতেকে অমৃত ইন্দ্ৰ কৰা বৰিষণ।
সকলে জীবেক মই বুলিলোঁ বচন॥১০৭৯
একে মাত্ৰ নিজীয়ে ৰাক্ষস দশ জন।
আতপৰে জীবে সবে বুলিলোঁ বচন॥
ৰাক্ষসৰ দেৱতাৰ কিসৰ সম্বন্ধ।
ৰাক্ষসে কৰয় সবে দেৱতাক মন্দ॥১০৮০
