এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১৭
দেৱজিত।
ব্ৰহ্মা হৰ সমে শুনা সবে দেৱগণে।
ইন্দ্ৰে নিন্দিলাহা মোক স্বৰ্গৰ ভুৱনে॥
এহিসে কাৰণে মই আসিলোহোঁ ধাই।
সমৰে কৰিলোঁ ইন্দ্ৰক বিৰথী পৰায়॥১০৭০
আৰ যেন গৰ্ব্ব নকৰয় পুৰন্দৰ।
মহা সুখে থাকা ইন্দ্ৰ স্বৰ্গৰ ভিতৰ॥
ব্ৰহ্মাৰ ইঙ্গিতে পাছে দেৱ পুৰন্দৰ।
কৃষ্ণৰ পাৱত যাই পৰিলা সত্বৰ॥১০৭১
ইটো ঘোৰ দোষ মৰষিয়ো দামোদৰ।
তোমাক নিন্দিলোঁ মই পাপী পুৰন্দৰ॥
মোৰ সম মূঢ় জন নাহিকে স্বৰ্গত।
তোমাক নিন্দিলোঁ মই ঐশ্বৰ্য্য গৰ্ব্বত॥১০৭২
ইপাকৰ দোষ মোৰ ক্ষমা দেৱ হৰি।
অৰুণ চৰণ তলে লৈয়ো দাস কৰি॥
তোমাৰ ক্ৰোধত প্ৰভু হেৰা হওঁ ছন্ন।
ইপাকৰ দোষ মোৰ ক্ষমা নাৰায়ণ॥১০৭৩
ব্ৰহ্মা হৰ আদি কৰি তোমাৰ স্ৰজন।
তুমি পূৰ্ণ ব্ৰহ্ম হৰি আদি নিৰঞ্জন॥
এতেকে তোমাক জানি পশিলোঁ শৰণ।
মোক ৰক্ষা কৰা হৰি পুৰুষ পুৰাণ॥১০৭৪
তুমি বিনে প্ৰভু কোনে ৰাখিবে আমাক।
বলিক খেদাই পূৰ্ব্বে দিলা স্বৰ্গ লোক।
১৯
