পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/২১০

এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২১০
দেৱজিত।

কোটি কোটি লক্ষে লক্ষে হাজাৰে হাজাৰ।
ইন্দ্ৰক ঢাকিয়া শৰ কৰয় প্ৰহাৰ॥১০৩১
ইন্দ্ৰৰ শৰীৰে যাই ফুটিলেক বাণে।
জৰ্জ্জৰিত ভৈলা বীৰ শৰৰ সন্ধানে॥
সেহি বেলা মাতলিও শীঘ্ৰ কৰি যাই।
এক দিব্য ৰথ আনি দিলেক সিঠাই॥১০৩২
ইন্দ্ৰৰ আগত নিয়া যোগাইলা সাৰথি।
সেই ৰথে চৰিলন্ত ইন্দ্ৰ মহাৰথী॥
দিব্য এক ধনু ধৰি কৰিলা টঙ্কাৰ।
শবদে পূৰিলা যাই স্বৰ্গৰ দুৱাৰ॥১০৩৩
দশ পাত নৰাচ যে শীঘ্ৰ কৰি আনি।
প্ৰহাৰ কৰিলা বীৰে দিব্য ধনু টানি॥
অৰ্জ্জুনৰ হিয়া বিদাৰিলা বৰ টানে।
আকাশ চাৰিয়া শৰ চলয় গগনে॥১০৩৪
হেন দেখি অৰ্জ্জুনৰ নসহিলা তনু।
মাধৱৰ ধৰিলা শাৰঙ্গ দিব্য ধনু॥
মহাবেগে যাই শৰ ইন্দ্ৰৰ যে পাশ।
দশ শৰ মাৰি ধীৰে কৰিলন্ত নাশ॥১০৩৫
ইন্দ্ৰ-শৰ সংহৰিয়া বীৰ ধনঞ্জয়।
ইন্দ্ৰক হানিলা বেগে দিব্য শৰচয়॥
আকাশে চলিলা শৰ বহ্নি শিখা প্ৰায়।
ইন্দ্ৰৰ হিয়াত পৰিলন্ত বেগে যাই॥১৩৩৬