এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱজিত।
ইন্দ্ৰৰ প্ৰহাৰে যে অৰ্জ্জুন গৈলা জ্বলি।
ক্ষুৰপতি শৰ প্ৰহাৰিলা মহাবলী॥৯৭৬
মনোজয় বেগে শৰ চলে অৰ্জ্জুনৰ।
ইন্দ্ৰৰ হিয়াত পৰি তল গৈলা শৰ॥
শৰৰ প্ৰহাৰে দেখিলে তমোময়।
ধৈৰ্য্য ধৰি ৰহিলেক কাশ্যপ তনয়॥৯৭৭
অৰ্জ্জুনৰ শৰে বীৰ বাসৱ জ্বলিলা।
অযুত নিযুত শৰ বৰষিবে লৈলা॥
ভল্ল ভিণ্ডিপাল আৰো নাৰাচ মাৰন্ত।
অৰ্দ্ধচন্দ্ৰ বিপাট হানন্ত অপৰ্য্যন্ত॥৯৭৮
লক্ষে লক্ষে হাজাৰে হাজাৰে শৰচয়।
মহা ক্ৰোধে প্ৰহাৰ কৰন্ত হৰিহয়॥
ছেদ ভেদ নাই শৰ যতেক হানিলা।
দিবসতে ৰাত্ৰি ঘোৰ অন্ধকাৰ ভৈলা॥৯৭৯
তেনয় দুগুণ শৰ হানে ধনঞ্জয়।
ইন্দ্ৰ-শৰ কাটিয়া গুচাৱে তমোময়॥
ইন্দ্ৰ-শৰ ছন্ন দেখি অৰ্জ্জুন জ্বলন্ত।
ব্ৰহ্ম অস্ত্ৰ অৰ্জ্জুনে যে বেগে যুৰিলন্ত॥৯৮০
প্ৰচণ্ড গৰুড় গতি বেগে চলি যায়।
বিধুম অগনি জাকে জাকে বাজ হয়।
বাসৱে দেখন্ত খেদি আসে ব্ৰহ্ম শৰ।
সাক্ষাতে দেখিয়া যেন বহ্নি প্ৰলয়ৰ॥৯৮১
