এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯৫
দেৱজিত।
অৰ্জ্জুনে দেখন্ত আসে বজ্ৰ বাণ
দশোদিশ সব জ্বলি।
ব্ৰহ্মাৰ ডিবাৰ ঘোৰ বজ্ৰ বাণ
প্ৰহাৰিলা মহাবলী॥৯৫৮
হুয়া মহা বহ্নি মনোজয় বেগে
চলে আকাশক বাণ।
শীঘ্ৰ বেগে যাই ইন্দ্ৰ অস্ত্ৰ পাই
কৰিলা তৈতে নিৰ্য্যান॥
বজ্ৰ বাণ ছন্ন দেখি পুৰন্দৰ
ক্ৰোধত জ্বলিলা বৰ॥
তীখাল চোকাল কুৰি দিব্য শৰ
প্ৰহাৰিলা পুৰন্দৰ॥৯৫৯
শৰ চোটে ঘোৰা সিহনি কৰিয়া
কত দূৰ যে গৈলন্ত।
হেন দেখি হৰি ধৰি বাঘ জৰি
চাৰি ঘোৰা ৰাখিলন্ত॥
ৰথ থিৰ কৰি ডাকিলেক হৰি
ইন্দ্ৰৰ সম্মুখে নিল।
ইন্দ্ৰৰ বিক্ৰম দেখিয়া অৰ্জ্জুন
ক্ৰোধত বৰ জ্বলিলা॥৯৬০
পাছে ধনঞ্জয় মাৰি চাৰি শৰ
পঠাইলেক মহাবল।
