এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯২
দেৱজিত।
গগন মণ্ডলে মনোজয়ে চলে
গতি সম গড়ুৰৰ॥
অৰ্জ্জুনৰ হিয়ে শীঘ্ৰ কৰি যাই
ভেদিলন্ত বৰ টানে।
শৰ চোতে বীৰ নকম্পে শৰীৰ
শৰৰ ঘোৰ সন্ধানে॥৯৫০
পাচে ধনঞ্জয় ইন্দ্ৰক নমিয়া
বুলিলা বচন দৃঢ়।
কি কাৰণে পিতৃ মোক স্নেহ এৰি
মাৰিলাহা ঘোৰ শৰ॥
নকৰি বিমন হুয়োক প্ৰসন্ন
মোক প্ৰতি এৰা ৰোষ।
মাৰি দিব্য শৰ তুষ্ট কৰোঁ বৰ
হুয়োক পিতৃ সন্তোষ॥৯৫১
এহি বুলি বীৰে শাৰঙ্গ টঙ্কাৰি
প্ৰহাৰিলা দিব্য শৰ।
পবন সঞ্চাৰে জাজ্বল্য প্ৰচণ্ড
দেখতে লাগয় ডৰ॥
সুৰ নৰ মুনি ভৈলা সচকিত
অস্ত্ৰৰ দেখি মহত্ত্ব।
মহা বেগে যাই বজ্ৰ সম হই
পৰিলা ইন্দ্ৰ গাৱত॥৯৫২
