এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯০
দেৱজিত।
নিশান কোবাই সবে দেৱগণ
কৰিয়োক এক ঠাই॥৯৪৪
ইন্দ্ৰৰ বচনে মতলি সাৰথি
নিশান কোবাইবে লৈলা॥
নিশানৰ বাদ্য শুনি দেৱগণ
তেখনে সবে আসিলা॥
কম্পে হাত ভৰি বাক্য নহে থিৰ
ইন্দ্ৰক প্ৰণামি ৰৈলা।
দেৱতাৰ ভয় দেখি পুৰন্দৰ
দেৱক বুলিবে লৈলা॥৯৪৫
শুনা দেৱগণ নহৈবা বিমন
অৰ্জ্জুনক নাহি ডৰ।
অৰ্জ্জুনক মই ৰণত মাৰিয়া
পঠাইবো যম নগৰ॥
হে চন্দ্ৰ সূৰ্য্য অগণি বৰুণ
যম বায়ু আন দেৱ।
মই বিদ্যমানে অৰ্জ্জুনক ভয়
নকৰিবা কোনো দেৱ॥৯৪৬
অৰ্জ্জুনক মই হেৰা যাওঁ ধাই
থাকিবো মই নিৰ্ভয়।
অৰ্জ্জুনক মই যমক পঠাওঁ
পঠাইবো আজি নিশ্চয়॥
