এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৮৪
দেৱজিত।
মাধৱৰ চক্ৰৰ যে তেজ বাঢ়ি গৈলা
অনন্ত মুখৰ যেন বহ্নি বাজ ভৈলা॥
সেহি মতে মাধৱৰ ক্ৰোধ জ্বলি গৈলা।
চৰাচৰ প্ৰাণী সবে কাল বৰ্ণ ভৈলা॥৯১৭
স্বৰ্গ যে আকাশ যেন ব্ৰহ্মাণ্ড দহয়।
মাধৱৰ চক্ৰ বৰ প্ৰচণ্ডে জ্বলয়॥
দেখি পাশুপত্ৰ শৰ হৃদয় লৰিলা।
কি কৰিব পাশুপত্ৰ মনত গুণিলা॥ ৯১৮
চক্ৰ দেখি পাশুপত্ৰ অস্ত্ৰ ভৈলা ডৰ।
সোমাইলা পাশুপত্ৰ তূণে মহেশৰ॥
পাশুপত্ৰ শৰ যদি তূণত পশিলা।
শুভ শুভ বুলি দেৱে প্ৰশংসা কৰিলা॥৯১৯
প্ৰচণ্ড বিশাল বীৰ পাণ্ডুৰ তনয়।
যাৰ ৰণে পাশুপত্ৰ অস্ত্ৰ ভৈলা ৰয়॥
এহি বুলি ব্ৰহ্মা আদি যত সিদ্ধগণ।
জয় ধনঞ্জয় বুলি ঘোষে ঘনে ঘন॥৯২০
বৈশম্পায়ন বদতি যে শুনা জন্মেজয়।
মাধৱৰ চক্ৰক থৈলন্ত ধনঞ্জয়॥
শাৰঙ্গ ধনুক ধৰিলন্ত বাম কৰে।
হৰক ভেদিলা দশ কোটি দিব্য শৰে॥৯২১
অৰ্জ্জুনে হৰক বিন্ধিলেক থানে থানে।
কম্পি কম্পি পৰিলেক বৃষভৰ যানে॥
